آسوشیتدپرس در گزارش خود افزود: «رژیم ایران در آستانه شروع گفتگوهای بین‌المللی علامت داد که خواستهای غرب را برای یک توافق که بر اساس آن اکثر اورانیوم غنی‌شده به بیرون کشور منتقل می‌شود و توانش برای کسب توانایی ساخت بمب اتمی را به تعویق می‌اندازد، محقق نخواهد کرد. .

به گزارش منابع مطلع از مذاکرات هسته یی وین، رژیم آخوندی از اجرای تعهدی که در مذاکرات پنج بعلاوه یک در ژنو در مورد غنی سازی اورانیوم داده بود طفره می رود گزارشی از شبکه جهانی بی. بی. سی:
بر اساس گزارشی که از تهران دریافت کرده ایم، به نظر میرسد رژیم ایران از توافق پیشنهادی برای حل بحران هسته یی خود شانه خالی کرده باشد.
آمریکا، فرانسه، روسیه و آژانس بین المللی انرژی اتمی از تهران می خواهند اورانیوم غنی شده خود را برای تغلیظ بیشتر به خارج از ایران بفرستد. تلویزیون دولتی ایران اعلام کرد تهران خواستار وارد کردن سوخت برای رأکتور تحقیقاتی خود بدون ارسال اورانیوم غنی شده خود به خارج است.
هنوز یک ماه از زمان این که رژیم ایران مجبور شد وجود یک کارخانه جدید تولید هسته یی خود را فاش کند، نگذشته است. تحلیلگران معتقدند این سایت در نزدیکی قم میتواند بخشی از برنامه تولید بمب اتمی باشد. این رخداد فوریت بیشتری به مذاکرات هسته یی میان ایران و قدرتهای عمده جهان داده است.
شبکه جهانی تلویزیون بی. بی. سی افزود: برنامه هسته یی رژیم ایران باعث بی اعتمادی در سراسر جهان شده است. تهران تمایلی به ارسال اورانیوم غنی شده خود که به بهای زیادی بدست آورد، به خارج ندارد. مقامات غرب هم خواستار تضمینهایی هستند که نشان دهد رژیم ایران دنبال خرید وقت نیست…
تحلیلگر بی. بی. سی در وین(26مهر88) گفت: برخی امیدوارند توافقی طی یکی دو روز آینده بدست آید، ولی علائمی وجود دارد که نشان میدهد ممکن است زمان بیشتری طول بکشد. قرار بود رئیس سازمان انرژی اتمی رژیم ایران روز دوشنبه در گفتگوها شرکت کند، ولی بعد گفته شد که وی به وین نمی آید. لذا وقتی به رژیم ایران میرسیم، پیش بینی نتایج، کار بسیار دشواری می شود… درهر صورت همه به تماشای این صحنه مشغولند و هیچکس هم انتظار معجزه ندارد.

دولت فرانسه در خصوص سناریوی مورد مذاکره در اجلاس وین برای نقل و انتقال اورانیوم از ایران به کشورهای روسیه و فرانسه برای دریافت سوخت مورد مصرف، خط قرمزهای خود را مشخص کرد
لوموند در مطلبی در مورد مذاکرات وین در زمینه فعالیتهای هسته یی رژیم نوشت: انتقال احتمالی اورانیوم غنی شده ایران به سوی روسیه و سپس به فرانسه برای تبدیل سوخت قابل مصرف در یک رآکتور اتمی به منظور تولید ایزوتوپهای پزشکی است. آیا این سرآغازی برای مذاکرات جدید است یا معامله چند ساده لوح؟
این مقاله پس از اشاره به اینکه کادر نقل و انتقال اورانیوم مملو از ابهامات است و رژیم ایران هیچ تعهد رسمی درباره کمیت دقیق اورانیومی که حاضر است به خارج منتقل کند نپذیرفته و هیچ جدول زمانی هم ذکر نشده است می افزاید: این گونه ابهامات سبب شده که فرانسه موضعی سرسختانه در قبال تهران اتخاذ کرده و آشکارا چند خط قرمز را ترسیم کند. پاریس از جمله خواستار یک «توافق سریع» است و معتقد است که ضرب الاجلی در ماه دسامبر، تعیین شود.
فرانسویان هم چنین اصرار دارند که 1200 کیلوگرم اورانیوم غنی شده، یکجا از ایران خارج شود و نه مرحله به مرحله یا به صورت محموله های مجزا، آنگونه که تهران زمزمه آن را آغاز کرده است. انگلستان نیز بر همین خط و موضع حرکت می کند.
این مقاله اشاره می کند که به لحاظ تکنولوژیک، فرانسه تنها کشوری است که می تواند سوخت مورد نیاز برای رآکتور تهران را تولید کند. لذا دخیل بودن فرانسه در بخش تکنولوژیک سناریو یک قفل ایمنی در اختیار آن می گذارد که بتواند درصورتی که تشخیص دهد تمام شرایط مورد نظر فراهم نیست، از آن استفاده کند.
در انتهای مقاله لوموند این پرسش را طرح میکند که آیا راه انداختن چنین ریلی که ممکن است تا یک سال به طول انجامد، بدون این که رژیم ایران فعالیتهای غنی سازی اورانیوم را متوقف کند، قابل تصوراست؟ به نظر می رسد برای فرانسویان این شرطی صرفنظر ناکردنی است، زیرا می خواهند مانع شوند که تهران به موازات این اقدامات به بازتولید ذخیره اورانیوم خود بپردازد، بخصوص، چنانچه سایتهای غنی سازی مخفی دیگری هم در اختیار داشته باشد. اطلاعات اخیر فاش شده درباره سایت قم که قرار است روز 25 اکتبر مورد بازرسی آژانس قرار گیرد، تلاشهای مخفیانه رژیم ایران را به نمایش می گذارد.

روزنامه فیگارو (27مهر88)با اظهار بدبینی نسبت به نتیجه مذاکرات وین نوشت: استراتری رژیم ایران این است که مذاکرات اتمی را قطع نکند تا هر چه بیشتر به درازا بکشد و زمان بخرد.
در مقاله فیگارو با عنوان گامهای ایران به سمت بمب» آمده است: کارشناسان معتقدند ایران دانش لازم برای تولید سلاح اتمی را اکنون در اختیار دارد. برای اینکه بتوان جلوی عبور رژیم ایران از مرز سرخ گذار از مرحله دانش به مرحله اجرا را گرفت، جامعه بین المللی هنوز چند ماه فرصت دارد. موضوع هسته ای ایران اکنون در قلب دیپلوماسی جهانی قرار گرفته است.
مقاله فیگارو با اشاره به نگرانی فرانسه در از دست دادن زمان می افزاید: کامیل گران ، مدیر بنیاد تحقیقات استراتژیک میگوید استراتژی ایران این است که طرف مقابل را در برابر کار انجام شده قرار دهد. ایران وقت می خرد و مواظب است که هرگز خودش مذاکرات را قطع نکند تا اینکه زمان هر چه بیشتر به درازا بکشد.
این مقاله می افزاید: اگر مذاکره و تحریم جواب ندهد راه حلی که باقی میماند، ضربه به تأسیسات اتمی رژیم ایران است.