وحشت ایران از رسانه‌های خارجی و نقش آن در تحولات سیاسی

روزنامه ”اقتصاد الکترونی“ 17 تیر، مقاله‌ای از نویسنده خنفر الکعبی با عنوان ”وحشت ایران از رسانه‌های خارجی و نقش آن در تحولات سیاسی“ منتشر کرده که در آن آمده است: نقش رسانه در تغییر و تحولات سیاسی و جنبشهای اجتماعی به مرحله بسیار پیشرفته‌ای رسیده است و بر همین اساس بعضی از کارشناسان علم جامعه‌شناسی رسانه‌ها را ”کلید دمکراسی ”نامیده‌اند...

... رژیم ایران از ایجاد اختاپوس رسانه‌ای در منطقه عربی بهره می‌برد، به‌طوری‌که در گذشته و هنوز هم تهران شبکه‌ها و کانالهای رسانه‌ای عنکبوتی سمت وسودار وروزنامه‌ها و مجلات و کتابها را در نقاط مختلف جهان و خصوصا در منطقه عربی ما اداره می‌کند...
... بعد از این‌که جهان عرب شاهد انقلابات ضد حکومتی به‌صورت تظاهراتهای اعتراضی با عنوان ”بهار عربی ”شد، رسانه‌های ایرانی با برجسته کردن وجه فرقه‌گرایانه حوادث، سعی در قلب حقایق نمودند، به‌طوری‌که برخورد تهران با انقلابهای سوریه و بحرین و عراق عکس برخوردش با انقلابهای مصر و تونس و لیبی و یمن بود، و تهران شروع به حمایت تبلیغاتی نامحدود و هم‌چنین پشتیبانی لجستیکی قابل ملاحظه از رژیم سوریه بر علیه تظاهر‌کنندگان در این کشور کرد...
... بسیاری از کسانی که سابقا روی رژیم حساب می‌کردند، رسانه‌های رسمی رژیم به‌ویژه رادیو و تلویزیون دولتی را به‌دلیل عدم پرداختن به حوادث و تحولات جاری سوریه به باد حمله گرفتند...
... مسئولان ایران در ساده‌ترین امور شهروندان ایرانی دخالت کرده و ریز می‌شوند، پلیس و نیروهای ویژه در ایران مانع آزادیهای عمومی شهروندان شده و قوانین سختی را جهت ممانعت استفاده از بشقابهای گیرنده و دریافت شبکه‌های ماهواره‌ای وضع کرده‌اند...
... شبکه‌هایی وجود دارد که برنامه‌هایی را بر روی ماهواره پخش می‌کنند که وابسته به احزاب مخالف دولت ایران هستند و در رأس این شبکه‌ها ”سیمای آزادی ”مربوط به اپوزیسیون سازمان مجاهدین خلق ایران است، بعضی دیگر از شبکه‌های وابسته به احزاب و مخالفین غیرفارس هم مثل ”عربهای اهواز، ترکها، کردها، بلوچها وترکمنها وجود دارد ”، هم‌چنین بعضی از شبکه‌ها هستند که با زبان فارسی، برنامه‌های مذهبی برای ا هل سنت در ایران پخش می‌کنند و بینندگان بسیاری در ایران دارند ...
... رژیم ایران علاوه بر ایجاد امپراطوری رسانه‌ای در تلاشش برای تاخت و تاز به کشورهای عربی همجوار، روشهای دیگری را هم برای نابودی صداهای مخالف دنبال می‌کند که از جمله: سرکوب، زندان، شکنجه و اعدام مخالفین می‌باشد کما این‌که به تهدید و تطمیع و بدنام کردن یا ترور و تصفیه فیزیکی مخالفین هم متوسل می‌شود... و هم‌زمان برای محافظت از دیکتاتوری مستبدانه‌اش تلاش می‌کند تا هر صدای مخالف و منتقدی را خاموش کند... بدون شک در آینده نزدیک اسب تروای تغییر، دیوار ایران را در می‌نوردد و رژیم چه بخواهد چه نخواهد، شاهد این حادثه تاریخی بر روی صفحه تلویزیون خواهیم بود.