رادیو بی. بی. سی گفت: ایران به این دلیل وجود تاسیسات جدید را علنی کرد که متوجه شد دستگاههای اطلاعاتی غربی از وجود آن آگاه شدهاند. در ادامه خبر بی. بی. سی آمده است: از زمان اعلام وجود این تأسیسات و تعیین زمان بازرسی آژانس از آن، تا کنون ایران فرصت کافی در اختیار داشته است تا هرگونه تجهیزات یا شواهدی که احتمالا می توانست ایران را مصمم به دستیابی به تسلیحات هسته ای نشان دهد را از این مکان خارج کند.

 روزنامه فیگارو(2آبان88) با اشاره به مذاکرات وین و پاسخ منفی رژیم آخوندی به پیشنهاد انتقال اورانیوم ایران به روسیه برای غنی سازی بیشتر، نوشت: رژیم ایران می خواهد باز هم وقت بخرد ولی به وضوح دیگر امکانپذیر نیست.
سرمقاله فیگارو با عنوان فرصت از دست رفته می نویسد: ملاها که تاکنون در مقابله با چندین قطعنامه سازمان ملل می گفتند اورانیوم را برای کارهای غیرنظامی میخواهند در جواب پیشنهاد اخیر مذاکرات وین گفتند ترجیج می دهند اورانیوم غنی شده را نزد خودشان نگه دارند. رژیم ایران میخواهد وقت بخرد ولی دیگر امکانپذیر نیست ولی این پایان داستان نیست. راه حل نظامی مثل سخت تر کردن تحریمها هنوز روی میز است. یک چیز تغییر کرده است: رژیم ایران ناتوانی خود را در قاپیدن دست دراز شده به نمایش گذاشت.

خبرگزاری رویتر (1آبان88)گزارش داد: روز جمعه، رژیم ایران طرح سازمان ملل برای کاهش ذخیره اورانیوم را که غرب نگران استفادة تسلیحاتی از آن میباشد، رد نمود و در عوض خواستار پاسخ به پیشنهادات خود شد…رویتر خاطر نشان کرد: جزئیات برنامه هسته یی رژیم ایران در اوت 2002 توسط اپوزیسیون در تبعید، شورای ملی مقاومت ایران با اعلام کردن تاسیسات غنی سازی نطنز و رآکتور آب سنگین اراک فاش شده بود.

تلویزیون سی. ان. ان(1آبان88) گفت در حالی که جهان چشم به پاسخ رژیم ایران به پیشنویس توافق برسر انتقال اورانیوم غنی شده به منظور تغلیظ بیشتر به خارج از ایران دوخته است، چشم انداز به نظر خوشبینانه نمی آید:
اظهارات مبهمی از سوی تهران به گوش میرسد. هیچکس از ابتدا هم چندان خوشبین نبود و این توافق را به عنوان آزمایش اراده رژیم ایران در مقابل مذاکرات فشرده و حساس هستهیی توصیف میکردند. این توافق از حمایت آمریکا، خصوصا اوباما برخوردار بود. اوباما بخاطر ابتکار مذاکره مستقیم با رژیم ایران مورد انتقاد شدید قرار دارد. دولت اوباما امیدوار بود که این توافق به نتیجه برسد. آنها میگویند ابتکار دیپلوماتیک بسیار پرریسک است و نیاز به زمان دارد، ولی در عین حال باید با اقدامات قاطع رژیم ایران همراه باشد. اگر رژیم ایران با پیشنویس آژانس موافقت نکند، به هیچ وجه علامت خوبی نیست.
سی. ان. ان در ادامه به بررسی کارنامه فریبکارانه رژیم ایران پرداخت و از جمله گفت، این رژیم همین ماه گذشته اعتراف کرد که مشغول ساختن مخفیانه یک سایت غنی سازی اورانیوم در نزدیکی قم بوده است. در سال 2002 نیز دو سایت مخفی هستهیی در نطنز و اراک توسط گروه اپوزیسیون ایرانی فاش شد. در سال 2008 نیز مدارکی توسط سازمانهای اطلاعاتی آمریکا فاش گردید که نشان میداد رژیم ایران بطور مخفی مشغول تولید بمب اتمی بوده است.
رژیم ایران طی مراحل مختلفی از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت ملل متحد مورد انتقاد و سرزنش قرارگرفته است.

یک ایران شناس غربی، تأکید کرد رژیم آخوندی ممکن است تا 30 تأسیسات اتمی مخفی دیگر داشته باشد.
روزنامه بازلر سایتونگ (3آبان88) چاپ سوئیس در این مورد نوشت: سرویسهای مخفی غربی از سالیان بر این باورند که رژیم ایران یک برنامه هسته ای نظامی پیش میبرد.
در ادامه گزارش روزنامه آمده است که رژیم ایران میتواند در صورت تصویب رهبری نظام در عرض یکسال بمب اتمی بسازد».

شبکه جهانی تلویزیون بی. بی. سی (1آبان88)گفت: پیشنهاد رژیم تهران برای خریدن سوخت از بازار به جای انتقال اورانیوم، بحث مسخرهیی است و این را خودشان هم میدانند… تنها دو کشور توانمندی تکنیکی برای تهیه سوخت رأکتور تحقیقاتی تهران دارند، و این دو کشور آرژانتین و فرانسه هستند. آرژانتین از قبل هم گفته است که هیچ مراودهیی با رژیم ایران در زمینه هستهیی نخواهد داشت. فرانسه هم که یکی از تندروترین کشورهای مخالف رژیم ایران است، غیرقابل تصور است که حاضر شود از پیشنهاد آژانس صرف نظر کند و به پیشنهاد رژیم ایران پاسخ مثبت دهد.
لذا به نظر میرسید طرح انتقال اورانیوم ایران به روسیه و فرانسه و بازگرداندن آن به ایران را باید مرده تلقی کرد. البته کشورهایی که دارند با رژیم ایران معامله میکنند، به این زودی حاضر نیستند آن را کاملا مرده توصیف کنند، زیرا چنین موضعی به منزله پایان راه دیپلوماتیک با ایران خواهد بود. گفتن این هم بسیار سخت است و میتواند پیامدهای بسیار خطرناک و جدی داشته باشد. آنها حتما تمامی تلاش خود را برای احیای آن خواهند کرد، ولی شواهد مأیوس کننده است.