چهارشنبه سوری امسال آتش ملت ایران بر سراپای رژیم!
مرتضی نامور
مدت زیادی به چهارشنبه سوری سوزان امسال باقی نمانده، آن چیزی که این چهارشنبه سوری را از چهارشنبه سوریهای سالهای پیش متمایز می کند ازجمله این است که بعداز بلوغ قیام مردم ایران در روزهای قدس و سیزده آبان و عاشورا و بیست و دو بهمن که به هرصورت رژیم درآن و باسوءاستفاده از آن نقش بازی می کرده و به نوعی خود را مالک آن می دانسته و به اصطلاح درخلال سه دهه گذشته«کلیددارش»بوده و با دجال بازی روزهایی را که مردم برای آزادی و عدالت اجتماعی رقم زده بودند را به یغما برده بود، اما این یکی یعنی چهارشنبه سوری ازآنٍ ملت ایران و مال خود خودشان است و به همین دلیل در تقابل با ارتجاع اسلامی که نفی هویت فرهنگی و سنن ایرانی را آماج حملات مرتجعانه خود هدف نابودی آن را داشته از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار است و می توان پیشاپیش آن را وسیعتر، گسترده تر و متعرضانه تر پیش بینی نمود.
اگر چه رژیم با تمام قوا در صدد خاموش کردن و ساکت نگهداشتن آن خواهد بود و ترفندهای پیشگیرانه و سرکوبگرانه را از هم اکنون بکارگرفته و روزمره شاهد به صحنه آمدن مهره های ریز و درشت رژیم و انواع ابداعات آنها هستیم ، رژیم ازیک سوبه دستگیریهای گسترده هواداران مقاومت پرداخته و به بگیر و ببندهای وسیعی جهت جلوگیری ازپخش و خرید و فروش مواد محترقه مبادرت کرده و دستورجمع آوری زباله درچند نوبت درآن روز را صادر نموده، و از سوی دیگر خواهان طرح و آموزش مضرات چهارشنبه سوری در کلاسهای درس و مدارس برای جوانان ونوجوانان گردیده، احتمالا بزودی شاهد «محارب» شمردن ترقه فروشها و خریداران آنها هم خواهیم بود.
تمام شواهد وقرائن حاکی ازاین است که از درو دیوار و زمین زمان و شهر به شهر و خیابان به خیابان و کوچه به کوچه و خانه به خانه و وجب به وجب خاک ایران «محارب» به سر وروی رژیم میریزد تا جایی که مقام ولایت مطلقه ووزارت اطلاعاتش را برای نسق گرفتن ازمردم به قدرت نماییهای کاذب و جعل خبر در مورد مخالفین رژیم به تلویزیون آورده تا از پیروزیهای سربازان گمنام امام زمان در دستگیری عبدالمالک ریگی داستان سرایی کند و به سوت و شیپور زدن در تاریکی بپردازد، بماند که همین سوت زدنها هم بیش از چند ساعت ادامه نداشت و خیلی زود از طریق رسانه های بین المللی افشاگردید .
برای مردم ایران که سرافرازانه همچون پیشتازانشان دراشرف و در زندانهای قرون وسطایی رژیم ، صف به صف در خط «حرب» و »محاربه» با رژیم ایستاده اند وبرای «جنگ» با این رژیم «آتش » تهیه می کنند این قمپزهای توخالی نه تنها بازدارنده نیست بلکه براساس مکانیزمهای خاص حرکتهای مردمی دردوران قیام به عاملی پرشتاب ترتبدیل گردیده، این نکته ای ست که اغلب مفسران سیاسی جهان بخصوص بعد ازمراسم ساندیس خوری بیست و دو بهمن برآن انگشت گذاشتند
غیراز ویژگی ایرانی و ملی بودن این روز و ویژگی فراگیر و شرکت گسترده مردم ایران از ملیتها و اقوام مختلف در سنین گوناگون از پیر و جوان و خرد و کلان که تشویش و دلهره در دل سردمداران رژیم افکنده و نظام ولایت را در یک کلام رو در روی کلیه آحاد و اقشار اجتماعی در هر سن و سال قرارداده ، یک ویژگی«وحشتناک»دیگر که این روز را از سایر روزها متمایز می کند عنصر شاخص این روز است.
این «وحشتناکترین ویژگی» و عنصرشاخصش، برای ولی فقیه ورژیم سراپا جنایت او کابوسی است که احتمالا «آقا » را دچار پژمردگی و«افسرگی» و گاوگیجه کرده، همان عنصری که دستگاه اطلاعاتی ولایت بعد از قیام عاشورا و دریافت سیلی سنگین از جانب مردم ، سعی کرد آن را با یک «ابتکار» احمقانه واحمدی نژادی، برای ترساندن جناح مغلوب مطرح سازد وبا فریاد «وا اماما» و«وا رهبرا»سعی کند آن را دور بزند و با عربده و تشرهای «بچه ترسان» ملت را خفه کند، البته بازهم درآن جا بود که آقای رجوی به شیوه سی سال گذشته، باپیام ششم دیماه (عاشورا) واردشد و در جواب به رژیم اعلام نمود «....که بیخود بدنبال کسی نگردید ، این «ما» بودیم، هستیم و خواهیم بود که چه درگذشته، چه اکنون و چه در آینده مسئولیت تام وتمام به آتش کشیده شدن تصاویر امامتان وولی فقیهان ر ا به عهده داشته ، داریم وخواهیم داشت......».
این عنصر همان آتشی است که برتصاویر ولایت بارید و دنیا آن را به چشم دید، بله این «ویژگی وحشتناک» همانا نقش سوزان «آتش» درچهارشنبه سوری است، درچهارشنبه سوری امسال ملت ایران با تمامی اقوامش «زردی» سی ساله ولایت را با «سرخی » آتش خشم خود خواهندسوخت، ایران با شعله هایش درهیمه های چهارشنبه سوری که چیزی جز تصاویر خمینی وخامنه ای و احمدی نژاد نیست جشن خواهد گرفت و می رود تا در برابر انظار جهان سمبلها و عوامل به قهقرا کشاندن ملت و تاریخ خویش را هدف قراردهد و عکسها و تصاویر ولایت فقیه وپاسدارگماشته اش را درچهارشنبه سوری سوزان امسال به خاکسترتبدیل کند، ایرانزمین عزم کرده که امسال با تمام آحادش، با تفعل و استقبال از این روز، با جشن و سرور ملی وبا شعله های سرخش به سراپای رژیم به «سور» و شادی برخیزد و رژیم را به سوگ بنشاند.