استرون استیونسون رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:

سطح نازل سوءاستفاده از قدرت و سقوط عراق، هنگامی که 5تیپ به شدت مسلح در 8آوریل2011 با تانک و خودروهای زرهی به پناهندگان غیرمسلح ایرانی در اشرف حمله کردند مشخص شد

مقامات اهل تملق سازمان ملل و آمریکا در قبال نقض مکرر حقوق بشر، بازداشتهای خودسرانه، زندانهای مخفی، شکنجه و موج اعدامها در عراق، از رژیم وحشی مالکی تعریف و تمجید می کنند!

پابلیک سرویس یوروپ 4سپتامبر2012 (14شهریور1391): نماینده پارلمان اروپا استرون استیونسون می گوید: کمکهای اقتصادی غرب برای عراق باید به صورتی پایدار و محکم، به شیوه خوب حکومت کردن گره بخورد و در صورت ادامه نقض حقوق بشر و فساد، تحریمها باید اعمال شود. اما به نظر می رسد جهان متمدن لال شده است.
نقض مکرر حقوق بشر، بازداشتهای خودسرانه، زندانهای مخفی، شکنجه و موجی از اعدامها در عراق نتوانسته اند از طرف غرب زمزمه اعتراض را هم ایجاد کنند.
در هفته گذشته 21نفر، از جمله سه زن، در یک روز در عراق اعدام شدند. دو روز بعد، پنج نفر دیگر به دار آویخته شدند. تاکنون امسال 96اعدام وجود داشته است. 196نفر دیگر زیر حکم اعدام در انتظار مرگ هستند. در بسیاری از موارد، اعترافها تحت شکنجه به قربانیان تحمیل شده است. گزارشهای مکرر در مورد بی عدالتی محاکمات وجود دارد که با استانداردهای بین المللی همخوان نیست.
برای بسیاری از مردم عادی عراق ـ دیدن زندانیان درهم شکسته، شکنجه شده در برابر دوربینهای خبری و نشان دادن آن در کانال تلویزیونی العراقیه، در حال تبدیل شدن به چیزی روزانه شده است.
هنگامی که آمریکاییها در نهایت از عراق در پایان سال گذشته بیرون رفتند، آنها در پشت سر، یک دولت ناکارآمد و اقتصاد ویران شده باقی گذاشتند. نوری مالکی پس از انتخابات در سال2010، دوباره به عنوان نخست وزیر منصوب شد، به رغم این واقعیت که او در واقع در انتخابات دو کرسی کمتر از ایاد علاوی به دست آورد. اما ملاهای حاکم بر ایران حاضر نبودند علاوی را به عنوان نخست وزیر تحمل کنند. در نتیجه، دولت وحدت ملی پیش بینی شده هرگز عملی نشد.
اما آمریکاییها مصمم بودند نشان دهند که در پشت سر، یک دموکراسی کارآمد باقی گذاشته اند، پس از بهای سنگینی که آنها با خون و سرمایه کلان پرداخت کرده بودند، هیچ چیز دیگری نمی شد گفت. بنابراین آنها از منصوب شدن مجدد مالکی به عنوان نخست وزیر استقبال کردند و از آن زمان چشمشان را روی هر سوءاستفاده ای که او مرتکب شده بسته اند.
هنگامی که 5تیپ نیروهای به شدت مسلح عراق با تانک و خودروهای زرهی، پناهندگان غیرمسلح ایرانی را در حمله وحشیانه به اشرف در 8آوریل2011 وحشیانه مورد حمله قرار دادند، سطح نازل سوءاستفاده ازقدرت در مارپیچ سقوط عراق مشخص شد. 35تن از مردان و زنان بی گناه کشته شدند و تعداد دیگری بعداً بخاطر جراحات هولناک، جان باختند. اما به جای مسئول شناختن مالکی برای این قتل عام، آمریکاییها چیزی نگفتند.
هنگامی که ساکنان اشرف به تأسیسات شبه زندانی در نزدیکی فرودگاه بغداد، به نام کمپ لیبرتی منتقل شدند، مالکی یکی از فرماندهان قتل عام در اشرف ـ به نام سرهنگ صادق ـ را به عنوان مدیریت این کمپ جدید منصوب کرد، ولی باز هم ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد، در قبال این اقدام مالکی چیزی نگفتند.
این در حالی است که اشرفیها در لیبرتی از آزادی تردد، دسترسی به وکیل و دیدار با سیاستمداران محروم هستند، ولی مقامات اهل تملق سازمان ملل متحد و آمریکا، از رژیم وحشی مالکی تعریف و تمجید می کنند.
غرب باید سر خود را از خجالت پایین بیاندازد. غرب نباید ساکت باشد.
در حالی که سرکوب، شکنجه و اعدامهای فوری در داخل عراق ادامه دارد، تنها صدور بیانیه های مطبوعاتی طعنه آمیز از بروکسل، واشینگتن و لندن کافی نیست.
مالکی باید به زانو درآید. کمکهای اقتصادی برای عراق، باید به صورتی پایدار و محکم، به شیوه خوب حکومت گره بخورد و تحریمها باید در صورتی که موارد نقض حقوق بشر و فساد ادامه یابد، اعمال شود.