تاریخ: 91.9.10
مجمع عمومی سازمان ملل متحد، عالیترین مرجع بین المللی روز نهم آذر1391 با اکثریت قاطع رای داد تا به فلسطین استاتوی ” کشور ناظر غیر عضو” اعطا کند. در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، پرزیدنت محمود عباس رئیس دولت فلسطین در سخنرانیش که با کف زدنهای ممتد استقبال شد، گفت: هردولتی که امروز به فلسطین رای بدهد، پشتیبانی خود را از حقوق ملتها، عدالت و آزادی نشان می دهد…فلسطین امروز در زمانی به سراغ شما آمده است که تغییر اوضاع به‌لحاظ منطقه‌یی و بین‌المللی بسیار مشهود است تا حضور خودش را مورد تأکید مجدد قرار دهد و تلاش نماید تا از امکان و بنیادهای یک صلح عادلانه‌یی که در منطقه عمیقاً به آن امیدوار هستند، حفاظت نماید…ما به اینجا نیامدیم که تلاش کنیم، مشروعیت کشوری را که در واقع وجود دارد سلب کنیم؛ …بلکه برای این آمدیم که بر مشروعیت کشوری که باید سریع برپا شود تأکید کنیم که همان فلسطین است.
138کشور به استاتوی کشور ناظر غیر عضو فلسطین رأی مثبت دادند، تنها رای 9کشور منفی بود و 41 کشور رأی ممتنع دادند. کشورهای مخالف این طرح؛ کانادا، جمهوری چک، جزایر مارشال، جزایر میکرونزی، نائورو، پالائو، پاناما، آمریکا و اسراییل بودند.
شناسایی فلسطین به عنوان کشور ناظر؛ تصدیق حق حاکمیت فلسطین به عنوان یک کشور است و به این ترتیب فلسطین هم به واتیکان پیوست که در حال دو کشور عضو ناظر سازمان ملل هستند. این پیروزی گامی مهم در جهت شناسایی کامل کشور فلسطین است. شناسایی فلسطین به عنوان یک کشور عضو ناظر ملل متحد؛ هم چنین گامی تعیین کننده در پیشرفت روند صلح خاورمیانه است که توسط رهبر فقید مردم و انقلاب فلسطین یاسر عرفات بنیان گذاشته شد.
زمانبندی تصمیم سازمان ملل برای مردم فلسطین؛ مصادف با شصت و پنجمین سالگرد تقسیم فلسطین به دو کشور مجزای یهودی و عرب بود. همزمان با اعلام نتایج رای گیری ناقوس کلیساهادر بیت لحم به صدا در آمد و در رام الله هزاران نفربه خیابانها آمدند و به جشن و پایکوبی پرداختند. در غزه جوانان با تیراندازی هوایی این پیروزی ملی را جشن گرفتند و یک زن فلسطینی در رام‌الله گفت: من و 8فرزندم و همه فرزندانمان نام «کشور فلسطین» را میشنویم. دیگر حاکمیت ملی فلسطین نیست، کشور فلسطین است. …
تعبیر تلویزیون الجزیره از این پیروزی؛ درعین شگفتی؛ بیان قانونمندی پیروزی در دوران ما بود… پیروزیهایی که در پس زدن کریمانه همه موانع و در لبریزی از اعتقاد به بایستن و از ایمان به توانستن با «توان خود» به دست می آید… …
الجزیره گفت: «فلسطینیان چگونه میتوانند در یکی از شبهای نادر که جهان در کنار حق ایستاد و نه در کنار واقعیت موجود، بخوابند»؟!
اما از نظر سیاسی این دستآورد؛ فراتر از آن که نشاندهنده شناسایی فلسطین بعنوان یک کشور است و به فلسطین اجازه پیوستن به آژانسهای سازمان ملل را خواهد داد؛ بیانگر یک چرخش مهم در تعادل سیاسی منطقه علیه بزرگترین دشمن دولت مستقل فلسطین یعنی رژیم آخوندی حاکم بر ایران بود و یک امکان استراتژیک را در جنگ افروزیهای منطقه‌ییش که با دجالیت به آنها عنوان و پوش حمایت از مقاومت فلسطین را می داد؛ از این رژیم گرفت. وقتی مردم در مناطق سراسر فلسطین در شادمانی پیروزی در مجمع عمومی تا صبح خیابانها را ترک نمی کردند ونفس این پیروزی پرزیدنت عباس به دنبال آتش بس در غزه؛ تلاش رژیم برای نشان دادن آتش بس غزه به عنوان پیروزی خودش را در هم شکست. رژیم آخوندی در جنگ افروزی در غزه درعین حال همه تلاشش را برای رو در رو قرار دادن حماس با محمود عباس و به شکست کشاندن طرح ارتقاء جایگاه فلسطین به کشور ناظر در سازمان ملل؛ به کار برد و با تبلیغات مسموم آن را در همه جا «تنزل جایگاه فلسطین» معرفی می‌کرد. اما این پیروزی همه تلاش کین توزانه رژیم برای حفظ سلطه خودش بابحران سازی درغزه و ایجاد فضای یک تعادل به ظاهر تعیین کننده از خودش در فلسطین و در جنگ 8 روزه غزه را که با توجه به وضعیت اسد، به آن نیاز حیاتی داشت؛ به شکست کامل کشاند و در بدترین شق ممکن برای رژیم ولایت فقیه؛ طرح محمود عباس با حمایت کامل حماس و تمامی جریانهای فلسطینی رو به رو شد. درواقع پیروزی پرزیدنت عباس در مجمع عمومی پایان یک دوران و آغاز یک دوران جدید بود.
واشنگتن پست30نوامبر(10آذر) نوشت: پیشاپیش علائم حاکیست هرگونه نمایش قدرت حماس در منازعه غزه در حال تحلیل رفتن است و یک مفسر سیاسی در تلویزیون الجزیره مختصات این دوران را به وضوح بیان کرد و گفت: «عضویت فلسطین در سازمان ملل به رغم این که عضویت غیر کامل و بدون حاکمیت است، اما از دید ناظران صفحهای بیسابقه را در تاریخ منطقه باز میکند… این اقدام به رئیس ابو مازن و رهبری فلسطین و ملت فلسطین در مناطق مناطق اشغالی قدرت میدهد».
این قدرت برای بارز شدن البته زیاد نیاز به زمان نداشت. همزمان با نشست مجمع عمومی؛ قاضی حماد وزیرخارجه حماس گفت ما به‌طور کامل از چنین گامی حمایت می‌کنیم و خالد مشعل رهبر حماس حمایت خود را از رهبر فلسطین برای کشوری فلسطینی اعلام کرد. این درحالی بود که شکست سیاست خائنانه رژیم ایران در ایجاد تفرقه و کارشکنی در پیشرفت طرح محمود عباس؛ قبل از هرکس پاسخش را از مردم سرزمینهای فلسطینی و ساکنان غزه به عنوان کسانی که حافظان این دستآوردها خواهند بود گرفت: یک زن فلسطینی به تلویزیون فرانسه 24 گفت: من بسیار افتخار میکنم که یک فلسطینی هستم و از اینکه این رئیس جمهور مرا نمایندگی میکند بسیار مفتخرم. او آرزوهای ما را بشکل خارق العادهیی منعکس کرد. به گزارش این تلویزیون؛ صحنه های مشابه جشن در عبرون و بیت لحم و نوار غزه وجود داشت. مردم بعد از گوش کردن به سخنرانی محمود عباس در وایداسکرینهای بزرگ، برای رقص و پایکوبی به خیابانها ریختند یک مرد فلسطینی ساکن غزه گفت : این یک لحظه تاریخی است این پیروزی باید در کتابهای تاریخ ثبت شود که در 29 نوامبر جهان کشور فلسطین را برسمیت شناخت و ما به این پیروزی بسیارافتخار می‌کنیم…
این درحالی بود که رژیم آخوندی برای تخریب این طرح و ممانعت ازپروسه صلح خاورمیانه که طناب دار اوست؛ سرمایه گذاری ویژه و پر ریسکی را به ناچار پذیرفت. به این معنی که مقامهای رژیم آخوندی برای اولین بار به نحو بیسابقه‌یی به طور رسمی و علنی به ارسال موشک و تسلیحات به غزه اذعان کردند. نیروی قدس از حسن نصرالله و دیگر عناصر وابسته در کشورهای عربی به خصوص مصر و لبنان خواست تا در سخنرانیها و مقالات خود اعلام کنند موشکهای ایران صحنه جنگ را تعیین تکلیف کرد و این ایران بود که پیروز جنگ شد. موشکها به صورت قطعات تفکیک شده و با جاسازی به غزه منتقل شد و در آنجا مونتاژ گردید. نیروی قدس شماری از افراد وابسته به خود را برای آموزش کار با موشکها به ایران برده بود و شش ماه به آنها آموزش نظامی تا سطح فرماندهی داده بود. علاوه بر این تعدادی از فرماندهان موشکی حزبالله را به غزه فرستاده بود تا نحوه مونتاژ و کار با موشکها را آموزش دهند. این همه البته بهای پیشروی بهار عرب و درهم شکسته شدن امکان دست‌اندازی و پیشروی رژیم آخوندی در منطقه بود ولی رژیم که امکان عقب نشینی ندارد و نداشت؛ به رغم ناامیدی از ادامه حکومت اسد به دلیل تحمیل واقعیتهای سرسخت صحنه نبرد و آرایش و پیشروی ارتش آزادی به او؛ ناچار به طور علنی ریسک ورود به آتش افروزی غزه را پذیرفت اما واقعیت بالاتر، رژیم را درهم شکست و سرمایه گذاریش را برباد داد. واقعیت بالاتر آن بود و هست که در دوران بهار خاورمیانه؛ معادله قدرت را جنایت و جنگ افروزی و موشکهای صادراتی نمی‌نویسند؛ قانون ایستادگی بر سر اصول و قانون پرداخت بها و خسته نشدن؛ و چشم بستن بردیگران و چشم دوختن به توانایی و دارایی خود؛ حرف به حرف سرنگونی دشمنان صلح و آزادی خلقها را می نویسد و کلید و تضمین پیروزی‌اند. قطعیت پیروزی از آنجا که جز بر این پایه‌ها سوار نیست؛ بی تردید است. وبازنده این مرحله بیش و پیش از هرکس رژیم آخوندی است که صلح و آزادی خلق ایران و خلقهای منطقه و جهان را به گروگان گرفته است. پیروزی مردم فلسطین و رهبری آن؛ گامی بلند در قطع امکان بحران سازی منطقه‌یی این رژیم و بالمآل فشرده شدن بیش از پیش در تنگنای بدون برون رفت سرنگونی است.
