سناریو صد بار تکرار شدة بالا گرفتن جنگ و دعوا بین باندها و عناصر رژیم، ورود ولیفقیه برای آرام کردن فضا، و بالاتر گرفتن جنگ و جدال به دنبال و بر اثر همان حرفها، روز یکشنبه 29بهمن یک بار دیگر تکرار شد. یک روز قبل، خامنهای بعد از مدتها سکوت به صحنه آمد و با تو سری به سردمداران باندهای رژیم و مشخصاً احمدینژاد و لاریجانیها به نصیحت و گلایه از آنها پرداخت که چرا در این شرایط به هم میپرید، چرا فساد اقتصادی همدیگر را برملا میکنید و غیره…. جالب این بود که خامنهای که بنا به تجارب مکرر میترسید همین حرفها و به قول خودش همین نصایح و گلایهها، بهانه و دستاویز جدیدی برای به هم پریدن دوبارة وحوش رژیمش بشود، گفت مبادا ”عدهیی راه بیفتند و علیه افرادی بهعنوان «ضد ولایت و ضد بصیرت» شعار بدهند“. اما دوباره همین قضیه در فاصلة کمتر از 24ساعت اتفاق افتاد و تکرار شد و جلسة روز یکشنبه مجلس صحنة تیغ کشی علیه احمدینژاد و باند او، تحت عنوان تبعیت از ولیفقیه شد.
اول پاسدار لاریجانی شروع کرد و در حالی که حرفهای دیروز خامنهای را فصل الخطاب و خیرخواهانه و دلپذیر و توصیف و به به و چه چه میکرد، گفت: «آنچه از اشکالات مربوط به ما میشود عذرخواهی میکنیم». یعنی میخواست بگوید من و برادرم (منظور سردژخیم صادق لاریجانی) به سهم خودمان عذرخواهی میکنیم، ولی ببین! احمدینژاد تا الان هیچ عذر و معذرتی نخواسته است.
بعد هم با بُل گرفتن از حرف خامنهای که گفته بود با هم بنشینید مسائل اقتصادی را حل کنید، گفت:
مجدانه همت مجلس را در جهت حل مشکلات اصلی کشور که بهبود وضع معیشتی مردم است متمرکز نموده و امیدواریم با همدلی و کوشش در بررسی بودجه سال92 زمینههای رونق بخشی به تولید داخل را فراهم نماییم... ضمنا لازم است مرکز پژوهشها بررسی کارشناسی خود را در جهت فعالتر نمودن برخورد با مفاسد اقتصادی به مجلس ارائه کند تا در جهت تصویب در مسیر کار قرار گیرد.
معلوم است که اشاره به بودجه92 که احمدی نژاد دو و ماه و نیم در ارائه آن به مجلس تأخیر داشته و یکی از موضوعات جنگ بین احمدی نژاد و مجلس است و همچنین اشاره به مفاسد اقتصادی که آن هم از دیگر موضوعات ستیز مجلس آخوندی با احمدی نژاد است تماماً از تداوم درگیریها با وجود صحبت یک روز قبل خامنه ای خبر میدهد.
لاریجانی حملات مستقیم لفظی را به سایر نمایندگان مجلس سپرد.
احمد رضا دستغیب عضو مجلس ارتجاع از شیراز به رغم تعریف و تمجید از خامنهای و نصحیت روز گذشتهاش، احمدینژاد را مورد حمله قرار داد و گفت: ”این روش غلط که توپ را در میدان دیگری قرار دادن و در فقر اثبات خودمان دیگران را انکار نموده و مقصر جلوه دهیم، باید بساط این رفتار غیراخلاقی جمع شود“. او از احمدی نژاد خواست که خودش را مسئول نابسامانیها بداند.
روح الله بیگی عضو دیگر مجلس ارتجاع نیز احمدی نژاد را متهم به «بی تدبیری و بی مدیریتی، ارائه ارقام غیر واقعی و برنامه ریزیهای واهی» کرد و گفت: سیاستهای احمدی نژاد باعث شده مردم علاوه بر تحریمهای خارجی، یک تحریم داخلی را نیز تحمل کنند. او احمدی نژاد را به خاطر این که ”مدام بر طبل اجرای فاز دوم“ حذف یارانه ها میکوبد مورد حمله قرار داد و گفت: ”پرداخت یارانه نقدی به نام ضعفا شد و به کام اغنیا. یک اشتباه را نباید با اشتباه دوم جبران کرد.“ وی با طعنه به احمدی نژاد گفت: ”آقای احمدی نژاد گفته بودید هرجا بی عدالتی دیدید آنچنان فریاد بزنید که به گوش من برسد.
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آنچه البته به جایی نرسد فریاد است.“
جدای از این اعترافهای تکاندهندة اعضای مجلس ارتجاع که فقط گوشهیی از فساد و چپاول و اختلاس در رژیم آخوندی را در جریان جنگ قدرت برملا میکنند، آن چه که اینجا مد نظر است این واقعیت است که ولیفقیه یا عمود خیمة نظام تا کجا سست و موریانه خورده است که هنوز باصطلاح مرکب نصایحش خشک نشده از حرف او برای پایمال کردن خود او و حرفهایش استفاده میکنند. حالا ببینید وقتی احمدینژاد و دار و دستهش هم جواب بدهند چه قشقرقی بدتر از قبل به پا خواهد شد. این سرنوشت محتوم یک دیکتاتوری فرسوده، بیبنیاد و پابهگور است که مثل لحاف مندرس، هر جایش را که میدوزند، از چند جای دیگر شکافته میشود.