بیهوده کشد تیغ خزان بر سر گل
سوزد به شرار سردیش دفتر گل
از راز بقای گل، خزان بی خبر است
گل سر کشد از میان خاکستر گل

#################

پائیز و هزار قطره خون بر رخ زرد

بلبل غزلی تازه سرود از سر درد

می دید چه غمگنانه افتاده به خاک

آن شاخ گلی که او به جانش پرورد

#################

من باتو و چشم تو جهانی دارم

با روی تو ،باغ بی خزانی دارم

دیگر زجهان به دل تمنّایم نیست

در سایه ی عشقت آشیانی دارم

#################

پائیز به چشم خسته ات غمگین است

نزد تو بهشت، ماه فروردین است

باید که ز جان گذر کنیم از بهمن

در وصل بهار، رَه مگر جز این است