همزمان با آخرین سخنان خامنه ای، وی آخوند احمد خاتمی و بویژه آخوند روحانی را نیزبه صحنه فرستاد تا ضمن پایان کشیدن بر تمامی خواسته های پیشین ”نظام“ نوشیدن عنقریب جام زهر اتمی را با یک دنده عقب نشینی زبونانه، به گوش طرف مقابل برساند. برای نمونه آخوند روحانی در یک مصاحبه با تلویزیون حکومتی گفت: ”توقع ایران، در دور جدید مذاکرات ژنو، فقط احترام به این حق غنی سازی است“. وی همچنین به موازات این تحولات، در صفحه توئیتر خود که مخاطب نخستین آن طرف آمریکائی است در رابطه با محقق شدن چنین سناریوئی از جمله می نویسد: ”موفقیت مذاکرات به نفع همه کشورهای منطقه و به نفع جهان غرب است و به نفع همان‌هایی است که با ما در حال تعامل و مذاکره هستند“ سایت صدای آمریکا 2 آذر 139
در روز پایانی مذاکرات کشورهای 5 بعلاوه یک با دیکتاتوری آخوندی و در حالیکه هنوز نتایج این ”چسب و سریشم کاری“ به پایان نرسیده بود، خبرگزاری حکومتی نسیم، وابسته به سپاه پاسداران بی پرده نخستین علائم عقب نشینی خامنه ای را به نقل از یک مقام بی نام و نشان غربی چنین منعکس کرد: ”یک دیپلمات غربی نوشت: توقف غنی‌سازی 20 درصد و کاهش در سطح 3.5 درصد، توقف ساخت تاسیسات اراک و موافقت با بازرسی‌های گسترده در ازای آزادسازی 6،3 میلیارد دلار درآمد بلوکه‌شده نفتی، رفع تحریم پتروشیمی، طلا، فلزات گرانبها و تبادل قطعات هواپیما متن پیشنهادی به ایران در مذاکرات ژنو است“.  ‬
این علائم آشکارنوشیدن جرعه ئی از جام زهر اتمی از سوی ولی فقیه ارتجاع در حالی بود که وزیر خارجه فرانسه طی مذاکرات پیشین خواسته ی کشورش را به صراحت علیه پروژه های اتمی رژیم به گوش دیکتاتوری تهران رسانده بود. به گزارش فیگارو بتاریخ 30 آبان 1392 لوران فابیوس در هفته گذشته، خواستهای مبرم فرانسه را این چنین برشمرده بود : ”قرار گرفتن تأسیسات هسته ای زیر کنترل بین المللی، تعلیق غنی سازی اورانیوم تا 20 درصدی، کاستن از ذخیره های موجود اورانیوم غنی شده و توقف سایت تولید پلوتونیوم در اراک“.
خامنه ای طلسم شکسته با امید رسیدن به نتیجه  برد – برد در این بازی اتمی بود. سخن آنکه رژیم غنی سازی را در کلیت اش بعنوان ” یک حق“ آنهم با تاکید در بیانیه پایانی، حفظ کند و فقط بر سر درصد و میزان آن چک و چانه زده و در نهایت آن را محدود نگهدارد. در این رابطه خبرگزاری حکومتی ایسنا بتاریخ 2 آذر 1392 می نویسد: ”محمدرضا باهنر، نایب رئیس مجلس، مذاکرات ژنو را "فرصتی استثنایی" خوانده و گفته: «در مذاکرات شرایط بازی برد - برد مشخص است؛ پس اگر طرف مقابل به دنبال بازی برد - باخت باشد، حداکثر تبدیل به باخت - باخت می‌شود؛ چون شرایط برد - باختی وجود ندارد“.
در حالیکه تیم دیپلماسی ولی فقیه در تلاش بود تا با ”دستی پر“ به تهران بازگردد، اما واقعیت این است که در توافق حاصله کنونی اساسا سخنی از ”حق غنی سازی “ که ترجمان همان شارلاتانسیم رژیم آخوندی است، نیامده است. بلکه بر عکس فقط سخن از ”برنامه اتمی“ است. در این رابطه وزیر امور خارجه آمریکا در کنفرانس مطبوعاتی خود پس از توافق ژنو از جمله می گوید: ”بگذارید بسیار واضح باشم. این گام اول نمی گوید که رژیم ایران حق غنی سازی دارد. مهم نیست که چه برداشتها و اظهارنظرهایی بشود، در این سند چنین چیزی نیست. در تمام چهارگوشه ان.پی.تی نیز حق غنی سازی وجود ندارد و سند (توافق) نیز چنین کاری را نمی کند“. خبرگزاری رویتر 3 آذر 1392
از سوی دیگر برای آمریکا و دولت تحت فشار اوباما که عمرش تا دوسال دیگر به پایان میرسد و از هم اکنون باید به پیشواز ”کارزار انتخاباتی“ برود، بازی”برد - برد“ نمی توانست قابل قبول باشد. فشار متحدین آمریکا در منطقه از یک سو و فشار افکار عمومی به دولت این کشور بدلیل ضعف های بنیادی در سیاست خارجی، همگی امکان هرگونه مانور و دادن امتیازبزرگ به رژیم آخوندی را منتفی کرده بود. دیپلماسی ایالات متحده فراموش نکرده که حسن روحانی یکبار در سال 2009 آنها را فریب داده و رژیم آخوندی طی دهسال گذشته طی ده سال گذشته شمار سانتریفوژهای خود را از 164 به 19000 افزایش داده است.
در چنین فضائی و با چنین فشارهای داخلی و منطقه ای است که میتوان هرچه بهتر به جوهره توافق ژنو 3، یعنی  به کشاندن رژیم به پای بازی ” باخت – برد “ پی برد. در راستای این توافق، رژیم آخوندی موظف شده تا ”غنی سازی اورانیوم بالای 5 درصد را متوقف نموده، قریب 196 کیلو اورانیوم غنی شده بین 5 تا 20 درصد را به اکسید اورانیوم تبدیل کرده و نیمی از سانتریفیوژهای موجود در تاسیسات نطنز و سه چهارم سانتریفیوژهای موجود در تاسیسات فردو را غیر فعال کند “.
در این رابطه بهرام بیرانوند، نماینده مجلس رژیم در نخستین عکس العمل مقامات حکومتی گفت "قرائت آمریکایی‌ها و کشورهای دیگر از این توافقنامه متفاوت است. ما نگران این هستیم که محدود کردن تعداد سانتریفیوژها سبب خواهد شد تا صنعت هسته‌ای در حالت نیمه صنعتی باقی بماند. ”سایت بی بی سی جهانی 3 آذر 1392
همچنین در توافقنامه ژنو 3 آمده است: تعلیق ”فعالیت راکتور پلونیوم و آب سنگین اراک و اجازه بازدید روزانه از سایت های نطنز و فردو و همچنین آب سنگین اراک را شامل میگردد“.

درپی این توافق کاخ سفید بلافاصله با صدور بیانیه ای در هشداری دیپلماتیک به رژیم آخوندی می افزاید: ”در گذشته اعلام شده بود که ایران از مذاکرات برای خریدن وقت و پیشبردن برنامه اتمی اش استفاده می کند، تمامی گام هایی که ایران بر اساس توافق ژنو بر می دارد، کمک می کند که این کشور از مذاکراتی که برای دسترسی به یک توافق دراز مدت صورت خواهد گرفت، به عنوان پوششی برای پیشبرد برنامه اتمی خود استفاده نکند. اگر ایران به تعهداتش عمل نکند، تحریم های برداشته شد دوباره به اجرا گذشته می شود و تحریم های بیشتری نیز علیه ایران اعمال می شود“. 
با توجه به داده های فوق اکنون هرچه بهتر می توان معنی و مفهوم پاسخ بسیار کوتاه ولی فقیه طلسم شکسته به پیام ”تبریک“ حسن روحانی را درک و تفسیر نمود. این پاسخ از یک سو حکایت آن مثل ” خانه نشینی بی بی از بی چادری “ را دارد و از سوی دیگر تائیدی بر این نکته است که دیکتاتوری خامنه ای با قبول ذلت و پذیرش تمامی خواسته های طرف مقابل در مذاکرات اتمی ژنو آینه تمام قد بحران و عقب نشینی و همچنین نوشیدن جرعه های بعدی جام زهر را مهر و تائید کرده است. بویژه تائید بحران داخلی  که از هم اکنون به جنگ قدرت فزاینده ای در درون رژیم راه خواهد برد و در تعادل قوا میان خامنه ای و رفسنجانی، یقیننا ولی فقیه را هرچه ضعیف تر و ضربه پذیرتر خواهد نمود. تا اینجا آنچه که مسجل شده، رفسنجانی توانست با کارت آخوند روحانی نخستین جرعه را به کام ولی فقیه فروریزد.
همچنین ابعاد این شکست سنگین رژیم در صحنه بین المللی آنقدر بالا است که حتی بسیاری از نیروهای رژیم نیز مات و مبهوت کرده است. در این رابطه  سایت همبستگی ملی می افزاید: ”هنوزچند ساعت از امضاء توافق بین کشورهای 5 بعلاوه یک با دیکتاتوری آخوندی نگذشته، آثار جام زهر اتمی و شقه وشکاف در میان باندهای متخاصم نمایان گردیده است.
در این رابطه فعالان ”حزب الشیطان رژیم“ در شبکه های اجتماعی حملات تندی را علیه دولت آخوند روحانی و تیم مذاکره کننده هسته ای آغاز کرده اند. به گزارش سایت حکومتی دیگربان: ”یکی از این فعالان نوشته که «همه صبح بیدار شدن دیدن چه قطعنامه ترکمنچایی امضاء شده» است“.
یکی دیگر از نیرو‌های حزب‌الله در فضای مجازی خطاب به تیم مذاکره کننده هسته‌ای نوشته «یه دفه میومدن سفارت امریکا رو بهشون پس میدادن، رو که نیست سنگ پای ظریفه“.
یکی از فعالان رسانه‌ای حامی پاسداراحمدی‌نژاد نیز نوشته «ثبت خواهد شد که فردی به نام ظریف به بهای چهارمیلیارد دلار٬ بدون پذیرش حق قانونی ایران، پیشرفت کشور را متوقف کرد“.
3 آذر 1392