بند 49 گزارش دبیر کل سازمان ملل متحد به شورای امنیت پس از تصویب و انتشار بعنوان سند رسمی ملل متحد
«در مورد وضعیت در کمپ اشرف، تنش در 28 و 29 ژوییه بین نیروهای امنیتی عراق و ساکنان کمپ که به سازمان مجاهدین خلق ایران تعلق دارند بالا گرفت. زمانی که نیروهای امنیتی عراق وارد کمپ شدند تا یک ایستگاه پلیس در داخل محدوده آن ایجاد کند، سازمان مجاهدین خلق ایران قویا مخالفت کرد و رویارویی بعدی منجر به 11 نفر کشته و حدود 200 نفر مجروح از ساکنان اشرف گردید. نیروهای عراقی سپس 36 تن از ساکنان را دستگیر و سپس بازداشت کردند که بعد به یک اعتصاب غذا همراه با 136تن دیگر از ساکنان دست زدند. در هفتم اکتبر ، افراد بازداشتی آزاد شدند و بعد از اینکه پذیرفتند در صورتیکه احضار شوند در مقابل دادگاه عراقی حضور پیدا کنند و اگر امکان آن فراهم شود در یک کشور سوم اقامت گزینند، به اشرف بازگشتند.
 متعاقبا مقامات دولت عراق برای بستن این کمپ فراخوان دادند، اما مکررا به یونامی در مورد تعهداتشان برای رفتار با ساکنان بر اساس قانون بین المللی انساندوستانه واصل نان رفولمان تضمین داده اند. بنا به درخواستهای مکرر ، با حمایت از طرف دفتر کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد، یونامی مانیتورینگ وضعیت انسانی در کمپ را بعنوان بخشی از یک تلاش برای یافتن راه حل های ممکن، شامل طرفهای مختلف ذینفع، برعهده گرفته است. »
گزارش دبیر کل ملل متحد به شورای امنیت که بر اساس پاراگراف ششم قطعنامه 1883 شورای امنیت ملل متحد در باره عراق تنظیم شده است. بالاترین سند رسمی بین المللی مورد توافق شورای امنیت ملل متحدمی باشد که امریکا،روسیه،چین،انگلیس وفرانسه اعضای دائمی آن هستند. طبق این گزارش دولت عراق مکررا متعهد شده وتضمین داده است که با اشرفیان طبق قانون انساندوستانه بین المللی( IHL)و اصل نان رفولمان رفتار کند. این نخستین بار است که دولت عراق به حقوق بین المللی انساندوستانه و اجرای آن درباره ساکنان اشرف ملتزم میشود و آنرا تضمین میکند.
در گزارش دبیر کل ، اشرف طبق قطعنامه 1883 شورای امنیت در چارچوب ماموریت ملل متحد در عراق قرار گرفته است و تیم نظارت ملل متحد دراشرف ،در بالاترین مرجع جهانی رسمیت پیدا میکند. هیات ملل متحد در عراق بر عهده گرفته است که تلاش کند راه حل مورد قبول طرفهای مختلف از جمله مجاهدین را جستجو کند.
اینکه لاریجانی، بعنوان رئیس مجلس آخوندها و به عنوان بالاترین مسئول پرونده عراق و مجاهدین دراین رژیم ،سرانجام ناگزیر میشود خواسته و حرف اصلی فاشیسم دینی حاکم برایران را در عراق بالا بیاورد، و اینکه بعد از تشویق بخاطر جنایت علیه بشریت و گامهایی که بخش ولایت فقیه در دولت عراق در محاصره و سرکوب و کشتار مجاهدین برداشته، رُک و پوست کنده در تعارض آشکار با قوانین و کنوانسیونهای بینالمللی، خواستار استرداد آنها میشود و به تهدیدهای تروریستی هم در این زمینه مبادرت میکند، به روشنی نشان میدهد در شرایطی که مجاهدین مسلح نیستند و در 7سال اخیر تماماً محصور و تحت کنترل بودهاند، هدف از همه محدودیتها و محاصره و قطع سوخت و ارزاق، هدف از ممانعت از ورود خانوادهها و وکلا و خبرنگاران و هیأتهای بینالمللی، هدف از لجن پراکنی و سانسور در تلویزیون حکومتی عراق علیه مجاهدان اشرف، هدف از دروغپردازیهای دیوانه وار یک دوجین مشاور و مقام امنیتی، هدف از بکار گرفتن بریده مزدوران برای زمینه سازی و توجیه کشتار اشرفیان، هدف از تحت فشار قراردادن و تهدید و تطمیع و گروگان گرفتن خانواده ها برای اینکه به سبّ و لعن فرزندان و خویشاوندان خود تن بدهند، و مخصوصاً هدف از هرگونه جابجایی مجاهدان اشرف در داخل عراق، هیچ چیز جز سرکوب و انهدام نیروی محوری اپوزیسیون ایران و جز زدن و بستن و استرداد و کشتن مجاهدین نبوده و نیست. مگر اینکه مجاهدین در برابر این رژیم زانو بزنند و پرچم ندامت و تسلیم بالا ببرند. چیزی که خمینی آرزوی آن را به گور برد و سوگند میخورم که خامنهای هم آن را به گور خواهد برد.

از سوی دیگر تلویزیون الرافدین عراق(24آبان88) خبر داد: اد ملکرت، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در عراق، نسبت به اوضاع انسانی در قرارگاه اشرف ابراز نگرانی کرد. وی از سازمان ملل متحد خواستار حمایت از ساکنان قرارگاه اشرف در قبال کوچ دادن اجباری، اخراج یا بازگرداندن به کشورشان شد و آنرا برخلاف اصل نان رفولمان دانست.
الرافدین افزود: نمایندگی سازمان ملل متحد اوضاع قرارگاه اشرف را در سالهای گذشته تحت مراقبت قرار داده و امکان کمک به آنان برای پیدا کردن راه حلی منطبق با قانون بین‌المللی را تحت بررسی قرار می‌دهد.