رژیم آخوندی در آستانه 16 آذر ـ  روز دانشجو، فشار بر دانشجویان را شدت بخشیده و اینترنت خوابگاههای دانشگاه ملی و علامه طباطبایی را قطع کرده است.
بنا به خبر دیگری، مزدوران اطلاعاتی و بسیجی رژیم آخوندی در استان لرستان، ایمیلهای تهدیدآمیزی برای دانشجویان ارسال میکنند.
متن این ایمیل به این شرح است: شما دارید ضد امنیت ملی تلاش میکنید که با شما برخورد خواهد شد

در دانشگاه تهران نیز حراست مزدور این دانشگاه  دستور کنترل شدید تردد در دانشگاه و کوی را صادرکرده است. از روز شنبه ورود و خروج دانشجویان به دانشگاه و خوابگاه با ارائه کارت دانشجویی الکترونیکی  صورت میگیرد  حتی با ارائه کارت خوابگاه نیز دانشجویان اجازه ورود به خوابگاه را ندارند.
مأمورین حراست در برابر حیرت و سؤالات پی در پی دانشجویان فقط همین جمله راتکرار میکردند که دستور از بالا رسیده است.
169 تن از فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف تهران، با صدور بیانیهیی به بازداشت حجت شریفی از دانشجویان این دانشگاه اعتراض کردند.

20 تن از دانشجویان دانشگاه گیلان که روز 17 آبان به حضور صفار هرندی در دانشگاهشان اعتراض کرده و او را مفتضح کرده بودند، به کمیته انضباطی دانشگاه احضار شده‌اند.
روزنامه حیات نو، با انتشار این خبر، نوشت: حضور اخیر محمدحسین صفارهرندی در دانشگاه گیلان و اعتراض دانشجویان به وی، از جمله اخباری بود که در سطح رسانه‌های اینترنتی بازتاب وسیعی داشت. میزان اعتراضات دانشجویان به صفار هرندی به حدی بود که او به جای سخنرانی مشغول پاسخگویی به اعتراضات دانشجویان شد و بعد از آن هم سخنرانی وی نیمه تمام ماند.

بیش از 70 دانشجو در زندان به سر میبرند. این دانشجویان که از دانشگاههای مختلف کشور هستند، عمدتاً در جریان تظاهرات سراسری شش ماه گذشته دستگیر شدهاند. برخی از دانشجویان محاکمه شده و حکمهایی از اعدام تا شش ماه زندان برای آنها صادر شده است.
برخی از دانشجویان نیز همچنان در انتظار محاکمه هستند.

دژخیمان رژیم برای اعتراف گرفتن از جوانان شرکت کننده در قیام سراسری، بخصوص دانشجویان، آنها را برای مدتی در قبرهای فلزی بدون تهویه قرار میدهند. بازجوها پس از ضرب و شتم و شکنجه، زندانیان را برای واداشتن به اعترافهای دلخواه آنان، ساعتها در اتاقکها یا تابوتهای فلزی به اندازه یک در دو متر، بدون روزنه حبس میکردند. سپس درب این اتاقکها برای مدت دو ساعت بسته می شد، اگر زندانی باز حاضر به گفتن یا نوشتن مطالب مورد نظر بازجو که غالباً اعتراف به موارد اخلاقی است، نمیشد، این شکنجه برای روزهای متمادی ادامه پیدا میکرد.
گزارشها حاکی است اتاقکهای تابوت مانند اعترافگیری طوری ساخته شدهاند که کوچکترین روزنهای به بیرون ندارند و زندانی برای مدت چند ساعت در این اتاقکهای تاریک و بدون تهویه در شرایط عذاب روحی و جسمی سختی قرار داده میشود و پس از چند ساعت با اتمام اکسیژن آن به حالت خفگی میافتد.