بنابرگزارش خبرگزاری نیروی تروریستی قدس تسنیم (25 خرداد 1395) پاسدار مهدی نژاد نوری که در این گزارش از وی بعنوان «دکتر و استاد برجسته دانشگاه» نام برده شده است، ضمن اعتراف به ابعاد این تحریم ها گفت: “ماهواره "مصباح" که سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی طراحی و ساخته بود برای پرتاب به ایتالیا ارسال کردند که هنوز در ایتالیا مانده و آن را برنگرداندهاند. حتی از سرنوشت ماهواره سینا که گفته میشود توسط پرتاب کنندههای روسی ارسال شده، مطلع نیستیم و این در واقع یک تحریم نانوشته علیه ایران است».
این پاسدار حکومتی در ادامه با اشاره به اینکه بسیاری از تحریم ها علیه رژیم آخوندی همچنان به قوت خود باقی مانده اند و هیچ کشوری حتی در دوران پسا برجام حاضر به قبول همکاری با رژیم نمی شود، ادامه داد: «اکنون کشورهای هم پیمان سلطه و استکبار جهانی از ارائه سادهترین چیزها به علت تحریم از ملت ما دریغ میکنند، حال میتوانید باور کنید که ماهواره بسازید و برای شما پرتاب کنند و کنترل آن را به دستتان بدهند؟ آنها حتی برخی کانالهای تلویزیونی ما را قطع کرده بودند و اگر بتوانند چاپ مقالات ما در مجلات معروف را هم سلب میکنند و از ورود مقالات علمی به کشور نیز جلوگیری میکنند، چه طور انتظار دارید در یک عرصه بسیار کلیدی و مهم چون قرار دادن ماهواره در مدار به توفیق ما کمک کنند؟».
دراین رابطه لازم به ذکر است که طراحی و ساخت سیستم های موشکی و ماهواره ای رژیم که این پاسدار حکومتی از آن با عنوان «تولیدات داخلی» سخن به میان آورده است، اساسا در چارچوب پروژه هایی است که خامنه ای و سپاه سرکوبگر پاسداران با خرج صدها میلیارد دلار از درآمد های ملی کشور با کشورهای خارجی منعقد کرده است.
در این رابطه دانشنامه ویکی پدیا از جمله می نویسد: «سینا ۱ نخستین ماهواره و کاوشگر فضایی ایران است. این ماهواره در روز پنجشنبه ۶ آبان ماه سال ۱۳۸۴، بر روی یک موشک ماهواره بر کوسموس-۳ ام روسی به فضا پرتاب شد و با موفقیت در مدار اختصاصی ایران قرار داده شد. محل پرتاب آن پایگاه فضایی پلستسک در روسیه بود. سینا-۱ به سفارش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در شرکت پالیوت در شهر اُمسک روسیه طراحی و ساخته شده بود. محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران، در سال ۱۳۸۸ اعلام کرد که کشورهای مشارکت کننده در ساخت و پرتاب این ماهواره پس از پرتاب آن گفتند که نفهمیدیم چه شد آن را گم کردهایم. موقعیت فعلی این ماهواره در سایت (ان دو ایگرگ او) قابل دیدن است».