رژیم آخوندی که از آغاز رسیدن به قدرت همواره دانشجویان و حرکات اعتراضی آنان برای آزادی، حقوق بشر و دمکراسی را بعنوان خاری در گلوی حکومت ارتجاعی خود می بیند، با اعمال محدودیت های شدید، ستاره دار کردن دانشجویان و راه اندازی انواع و اقسام شبکه های جاسوسی و خبرچین در مراکز آموزش عالی و دانشگاه ها، تلاش می کند تا به تقابل با خیزش های بحق دانشجویان مبارز و مجاهد بپردازد.

ابعاد امنیتی کردن فضای دانشگاه ها و مدارس عالی کشور بحدی است که یک عضو باند رفسنجانی – روحانی ضن اعتراف به این واقعیت گفت: «بازگشت فضای امنیتی به دانشگاه‌ها حرف مشترک تشکل‌های دانشجویی است».
عارف سپس در پاسخ به سوالی درباره این‌که بازگشت فضای امنیتی به دانشگاه‌ها در چندسال اخیر اعلام کرد: «فضا به سمت امنیتی شدن پیش رفته» است. (خبرگزاری حکومتی ایلنا ۳۰ ابان ۱۳۹۵
واقعیت این است که سخنان این مهره باند رفسنجانی- روحانی نه از سر دلسوزی برای مطالبات بحق دانشجویان می باشد، بلکه بیشتر مصرف «تبلیغات» برای نمایش انتخابات برسر کرسی ریاست جمهوری رژیم در اردیبهشت ماه سال آینده را دارد؛ زیرا باید گفت که اولا وزیر علوم بعنوان متولی اصلی این بحران، همان وزیر دست نشانده آخوند روحانی در دولت است و در ثانی با نیم نگاهی به تاریخ معاصر میهنمان و مجموعه طرح ها و برنامه های سرکوبگرانه حکومت علیه دانشجویان مبارز و با نگاهی به یادواره و اسامی زندانیان و شهدای دانشجو در قتل عام های سیاسی در ایران، بخوبی دست خط و نقش این باند سرکوبگر را به موازات نقش باند حاکم می بینیم.

نمونه هایی مانند سرکوب خونین قیام دانشجویان در سال ۷۸ و قتل عام دانشجویان در کوی دانشگاه تهران و تبریز که به دستور شخص خامنه ای و آخوند روحانی، بعنوان رئیس شورای امنیت ملی حکومت، انجام گرفته است، تماما تائیدی براین واقعیات می باشند.
دراین راستا باید اشاره نمود که آخوند روحانی در آن زمان ضمن یک هماهنگی با آخوند خاتمی (رئیس جمهور وقت نظام) ضمن سخنانی علیه دانشجویان گفته بود: «در مورد سرکوب تظاهر کنندگان هیچ اختلاف نظری بین خامنه‌ای و خاتمی وجود ندارد و دستگیر ‌شدگان بی‌تردید اعدام می‌شوند. وی افزود: «این حوادث زمینه را برای پالایش جدید در انقلاب ما و نظام ما به‌وجود آورد». آخوند روحانی تهدید کرد با دستگیر ‌شدگان قیام روزهای اخیر «به‌عنوان محارب برخورد خواهد شد». (سایت مجاهدین خلق ۲۱ مهر ۱۳۹۲)