خامنه ای زهر خورده سرانجام صبح امروز سکوت عامدانه خود را با سرهم کردن مشتی « کلی گویی» شکست و با عجز و التماس خطاب به طرف های مقابل گفت: « آمریکاییها باید بدانند، در کار مسائل مهمی که منافع ما ارتباط دارد عقب نشینی در قاموس جمهوری اسلامی معنی ندارد، این را بدانند در قضیه برجام، هر حرکت غلط نظام سلطه با عکس العمل جمهوری اسلامی روبرو خواهد شد».(سایت حکومتی نصر نیوز ۲۶ شهریور ۱۳۹۶)
بهرحال گذشته ازاین کلی بافی های توخالی که برای عقب نشینی های بعدی رژیم کاملا قابل پیش بینی می باشد، سکوت معنادار ولی فقیه زهر خورده طی ماه های گذشته درحالی بود که اکنون جنبش دادخواهی بواقع به طناب داری برای نظام آخوندی تبدیل شده است. اوجگیری این جنبش ملی و ضرباتی که ولی فقیه زهر خورده از حرکات و اعتراضات روزافزون گسل های اجتماعی، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و همچنین زندانیان سیاسی در داخل سیاهچال های رژیم دریافت می کند، بخوبی دلائل خاموشی رهبر نظام آخوندی را به نمایش می گذارد.
وضعیت برای کلیت نظام در یک کلام « خراب اندر خراب» است و چشم انداز برون رفتن از مجموعه بحران ها، با صحنه آرایی که حاکمیت کرده است، اساسا منتفی می باشد.
رشد و نمو خواسته های بحق مردم که دیگر ازموضوعات « صنفی» عبور کرده و به خط سرخ های « نظام » راه برده اند به موازات مجموعه بحران های حاد اقتصادی، با خود پیام خیزش و جوشش را برای میهن امان به ارمغان آورده است.
براین منطق است که می گوئیم رژیم در بن بست بحران های مرگبار قرارگرفته است و باز بر این منطق است که به نیاز شدید حاکمیت روحیه باخته در پاک کردن ابعاد جنایت علیه بشریت بویژه پاک سازی گورهای دستجمعی، صدور هرچه بیشتر تروریسم، جنگ طلبی و بلوا پی می بریم.
به موازات صحنه داخلی اکنون جامعه بین الملل نیز «یقه» حضرت آقار را گرفته است و بقول عوام « ول کن معامله نیست». تازه ترین آن همان تمدید تعلیق تحریم های هسته ای از سوی ایالات متحده برای ۱۲۰ روز دیگر می باشد.
همچنین اضافه شدن لیست یازده تایی از افراد حقوقی و حقیقی رژیم به تحریم های جدید و نیز مخالفت روبه رشد با « فروش هواپیما» به دیکتاتوری قدر قدرت! ولی فقیه، آن روی دیگر دو مولفه یاد شده را به نمایش می گذارند.
در تنگنا قراردادن حاکمیت تنها به این دو موضوع بسنده نمی کند، بلکه فراتر از آن اکنون به روح و جوهره اصلی « برجام» نیز راه برده است. تازه ترین موضعگیری های یوکیو آمانو، رئیس آژانس بین المللی انرژی اتمی مبنی بر بازدید از « سایت های نظامی» رژیم، به یقین ضربه بزرگی را به دیکتاتوری ولی فقیه وارد آورده است.
دراین راستا است که چشم انداز آن قرارداد بغایت زیر سوال رفته، اکنون در هاله ای از ابهام قرارگرفته است. اعلام « عدم پایبندی (رژیم ) ایران به تعهدات قید شده در برجام » از سوی ایالات متحده به معنای آن است که ولی فقیه به موازات آزمایش موشک های بالستیک، در خفا همچنان به دنبال « ساخت سلاح اتمی» است.
در چنین شرایطی خامنه ای که خود بانی و باعث قبول « تسلیم نامه اتمی» وین می باشد، اکنون به سوراخی خزیده و از دادن پاسخ به این سوال منطقی از سوی خودی های نظام که مگر همین نیم بند « معامله » به درخواست و « حکم حکومتی » از سوی تو صورت نگرفته است؛ شدیدا طفره می رود.
وی با سکوت عامدانه تلاش دارد تا به مانند سنوات گذشته، موج نارضایتی و ریزش در درون رژیم شقه شقه شده آخوندی را از سر بگذراند و بدین سان برای جمع و جور کردن اوضاع بهم ریخته نظام زمان بخرد.
براین منطق است که ولی فقیه بعوض گرفتن مواضع شفاف و سینه سپر کردن در مقابل حملات باند رقیب و قبول مسئولیت برای شکست های استراتژیک رژیم، مهرهای ولایت مداررا یکی پس از دیگری به صحنه می فرستد تا ضمن عربده کشی، توپ شکست های نظام و بیوزه برجام و تبعات ناشی از « تسلیم نامه اتمی وین » را به زمین مقابل بیاندازند.
درخواست پاسدار شکنجه گر شریعتمداری، قلم بدست خامنه ای در کیهان حکومتی مبنی بر « خارج کردن پرونده هستهیی از اختیار دولت و سپردن آن به هیأت یا شورایی مرکب از کارشناسان ورزیده هستهای» را باید در راستای دوز و دغل بازی های عامدانه « حضرت آقا» ارزیابی نمود.
همچنین در نمونه ای دیگر آخوند احمد خاتمی درسخنانی که به یقین از سوی بیت « مقام معظم» دیکته شده است، می گوید: « آمانو دبیرکل آژانس گفته است در بازرسی تفاوتی بین سایتهای نظامی و غیرنظامی نیست حرف این است نه در پروتکل الحاقی نه در برجام اجازه اطلاع یافتن بر اسرار کشور به اجانب داده نشده این اولا.
ثانیا مراکز نظامی اسرار یک ملت است، ناموس یک ملت است به یاری خداوند نه مسئولان نه مردم ما اجازه فضولی به اجانب در این عرصه نخواهند داد». ( سایت حکومتی العالم ۲۵ شهریور ۱۳۹۶)
آنچه را که خامنه ای فراموش کرده و یا خود را عامدانه خود را به فراموشی زده است، آنکه اساسا موضوع نیرنگ و حقه بازی های رژیم دیگر از « برجام » در حال عبور کردن است. جدی ترین شرکای تجاری رژیم نیز در یک چرتکه انداختن به این واقعیت که این رژیم با چنین ساختار و سیاست های مخرب، هم درمنطقه خاورمیانه و هم درجهان امروزی دیگر جایی ندارد؛ رسیده اند.
براین منطق در آینده ای نه چندان دور به موازات اهرم تعیین کننده داخلی یعنی مجاهدین، مقاومت و مردم، جامعه بین الملل نیز سرانجام به تحولات داخلی میهن امان برای رسیدن به صلح، ثبات منطقه ای و حاکمیت مردمی در ایران تن خواهد داد.