درچند روزگذشته شهرهای ایران شاهد طغیان مردم جانباخته ومالباخته، که با شعار "نه به گرانی" به خیابانها ریخته اند، می باشد که مطالبات اقتصادی آنان به سرعت به مطالبات سیاسی گره خورده و سرنگونی تمامیت رژیم را هدف خود قرارداده است.

شعارهایی مانند مرگ بردیکتاتور، سیدعلی حیا کن، مملکتو رها کن، مرگ برخامنه ای، مرگ بر روحانی، میمیریم، میمیریم ذلت نمی پذیریم، حتی اگربمیریم، دیگرعقب نمیریم، ملت گدایی می کند، آقا خدایی می کند، نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران وبه آتش کشیدن پوسترهای ولی فقیه ارتجاع وحمله به مراکز بسیج وادارات دولتی، وحشت سرنگونی را درتمامی ارکان رژیم ریخته و کابوس پاسخگویی به جنایات حکومت ننگین خود را می بینند.

اما وجه تمایزقیام امروزمردم ایران درقیاس با قیام ۸۸ را بخوبی می توان درنشانه رفتن هردوجناح بعنوان عاملین سیه روزی و به بدبختی کشاندن و ویرانی کشوروفساد شدید حکومتی، درآنجایی که قیام کنندگان شعارمی دادند "اصلاحگرا، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا"، دید و ازاین پس مردم مظلوم فریب شیادی ودجالیت اصلاح طلبان واعتدال گرایان حکومتی بمانند اصولگرایان را نخواهند خورد و بخوبی دریافته اند که "هم این جناح، هم آن جناح، مرگ برهردوجناح".

همچنین حمایت رئیس جمهورآمریکا ودستگاه دیپلماسی این کشورو برخی دیگرازسیاستمداران دیگر کشورها وحشت و سراسیمگی در رژیم وامید مردم بپاخاسته را صد چندان کرده واین پیام را دارد که دیگر نباید و نمی بایستی که دربرابر قیام مردم وخواستهای حق طلبانه آنان که همانا سرنگونی رژیم می باشد، برخلاف دوران اوباما که به حمایت علنی از رژیم برخاست، بی تفاوت ماند، چرا که همانطورکه خانم مریم رجوی بدرستی درپیام خود به آن اشاره می کنند: "قیام سراسری امروز، ناقوس سرنگونی دیکتاتوری سراپا فساد آخوندی و طلوع دموکراسی، عدالت وحاکمیت مردمی را بصدا درآورده است".

حامیان خارجی رژیم که بدلائل اقتصادی همواره حمایت سیاسی خود را ازآن دریغ نداشتند، بایستی که چشم خود را به این حقیقت بگشایند که بحران های عدیده اقتصادی داخلی، ناشی از ورشکستگی و ریشه دواندن فساد وارتشا درتمام سطوح ونارضایتی اقشارمختلف مردم ازفقرناشی ازبیعدالتی همه جانبه وافسارگریخته، مانند آتشی در زیربسترجامعه که هرلحظه به فوران درخواهد آمد، مانع ازهرگونه اطمینان بخشی دربسترسیاسی می باشد تا که بتوان مانند گذشته به فکرسرمایه گذاری درایران تحت حاکمیت ملایان باشند و ازاین طریق رژیم را سرپا نگه دارند، بعضا این که غارت گران و چپاول گران حکومتی، که میلیاردها دلارازسرمایه های ملی و مردمی را به جیب خود ریخته اند، درصددند تا که باقی سرمایه های خود را بسرعت به خارج ازایران وبه کشورهای امن منتقل کنند که این امربمعنای نزدیک شدن حکومت جنایت وفساد به پایان خود می باشد که آن روزقطعا و بزودی فرا خواهد رسید.

این کشورها بایستی به درک این واقیعت برسند که مردم ایران قیام کرده اند تا خود سرنوشتشان را بدست بگیرند وحاکمیت مردمی خود را اعمال کنند و با شعار "یا مرگ یا آزادی" تا به آخرهم ایستاده اند.

برپا خیز، ازجا کن، بنای بیت رهبر
اراده کنم که سرنگون کنم ترا