دیکتاتوری خامنه‌ای ناقض کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی

 

باز شدن پرونده‌های متعدد رژیم آخوندی درزمینهٔ اتمی، موشکی، تروریسم، نقض حقوق بشر، صدور بنیادگرایی و یا تازه‌ترین آن در خصوص نقض کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی که متأسفانه سالیان متمادی با سکوت وبی عملی سیاست مماشات، با بن‌بست روبرو شده بودند، به‌یقین از نتایج منطقی چرخش دوران علیه مطامع دیکتاتوری هار ولی‌فقیه می‌باشند.

ابعاد پنهان‌کاری‌های رژیم درزمینهٔ انبار کردن سلاح‌های شیمیایی که بنا برداده های بین‌المللی به‌موازات مخفی‌کاری‌های رژیم درزمینهٔ اتمی، طی سالیان گذشته انجام‌گرفته و یا به‌کارگیری سلاح‌های شیمیایی در سوریه علیه شهروندان و کودکان بی دفاع در این کشور که تماماً از زرادخانه‌های ولی‌فقیه برای بشار اسد ارسال‌شده‌اند، تنها بخشی از این نقض آشکار را به نمایش می‌گذارند.
بر این منطق است که خامنه‌ای ، این کشور بحران‌زده را به‌مثابه پشت جبهه و خاک‌ریز اصلی خودارزیابی می‌کند و آخوند طائب، نماینده وی در سپاه سرکوبگر پاسداران  بی‌محابا از سوریه به‌عنوان “استان سی و پنجم" ولایت نام می‌برد.

پیش‌تر نیز روزنامه آلمانی فرانکفورتر آلگماینه ضمن پرده برداشتن از ارسال سلاح‌های شیمیایی از سوی دیکتاتوری خامنه‌ای و توافق با بشار اسد خون‌ریز نوشته بود: «حکومت سوریه برای پیشبرد برنامه‌های خود در عرصه‌ی تولید سلاح‌های شیمیایی به حمایت کشورهای خارجی وابسته بوده است. بر این اساس بیشتر این حمایت‌‌ها در سال‌های اخیر از جانب ایران، و در پی موافقت‌نامه‌ای صورت گرفته که در سال ۲۰۰۵ میلادی میان تهران و دمشق به امضا رسیده است». ( سایت دویچه وله ۲۳جولای ۲۰۱۲)

در این رابطه دانشنامه ویکی‌پدیا در رابط با نوع کاربرد جنگ‌افزارهای شیمیایی تصریح می‌کند: «جنگ‌افزارهای شیمیایی ازنظر نظامی به ۶ گروه سمی و کشنده، ناتوان‌کننده، استفاده برای کنترل اغتشاش‌ها، دودزا، ضد گیاه و شعله‌ها و آتش‌زا تقسیم می‌شوند».

همچنین در رابطه با پنهان‌کاری‌های رژیم آخوندی درزمینهٔ اعلام توان و میزان تولید سلاح‌های شیمیایی خود، خبرگزاری رویتر ( ۲۴ نوامبر ۲۰۱۸) در گزارشی تصریح می کند: «ایران در دهه ۱۹۸۰ میلادی "سلاح‌ شیمیایی" به لیبی منتقل می‌کرده، اما حتی پس‌ازآنکه لیبی در سال ۲۰۱۱ خود این موضوع را به سازمان منع سلاح‌های شیمیایی اعلام‌ کرد، تهران حاضر به اعلام این موضوع نشد».

واقعیت در برچسبی این جملات همان پنهان‌کاری‌های رژیمی است که اکنون تمامی ظرفیت‌های بنیادین در کشور را برای پیشبرد سیاست‌های مخرب خود بکار گرفته است. بر این منطق است که آبادی و عمران از سرای میهن‌امان رخت بسته و درآمدهای ملی که منطقاً باید صرف رفاه جامعه و مبارزه با رکود شدید اقتصادی و معیشتی مردم گردند، برای ساخت سلاح و انبار کردن سلاح‌های شیمیایی و موشکی و یا کمک به نیروهای تروریستی هزینه می‌شوند.

نماینده ایالات‌متحده در اجلاس بازنگری کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیایی که طی روزهای گذشته در لاهه برگزار گردید، با اشاره به سوابق رژیم درزمینهٔ مخفی‌کاری گفت: “ایالات‌متحده آمریکا نگران است که ایران به دنبال مواد شیمیایی مؤثر بر سیستم عصبی مرکزی برای اهداف تهاجمی باشد». ( سایت رادیو بین‌المللی فرانسه ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸)