بهروز پرتوی: مـــرگ ظالمان و زوزه شغالان بهروز پرتوی

حکومت آخوندی یک حکومت فاسد و جنایتکار است.

حکومتی که دولت و دستگاه دیپلماسی آن توسط تروریستها و بمبگذارها و قاچاق فروشها و تعدادی آدمکش حرفه‌یی می‌چرخد. محکومیت جانور خونخواری به اسم اسدالله اسدی که در ظاهر "دیپلمات" بود به همراه سه مزدور دیگر در دادگاه آنتورپ ماهیت ضدبشری رژیم آخوندی را برای همه دنیا به اثبات رسانید. دادگاه دیپلمات تروریست رژیم و همدستانش را به اشد مجازات محکوم کرد.

شکست نقشه شوم رژیم آخوندی برای به‌راه انداختن حمام خون در گردهمایی سالانه مقاومت ایران از یک‌سو و محکوم شدن رژیم در دادگاه از سوی دیگر ضربه‌ای کاری به رژیم آخوندی و همه مزدوران و عمله و اکره‌هایش زد. از شدت این ضربه است که شغالان ولایت دارند در حال فرار زوزه می‌کشند.

نمایش روحوضی رژیم با عنوان "رسیدگی دادگاه به شکایات اعضای سابق مجاهدین" آخرین تلاش آخوندهاست برای جبران شکستهای سنگینی که پی‌درپی از مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران دریافت کرده‌اند.

دستگاه قضایی"و"دادگاههای"آخوندی مسلمًا نیاز به معرفی ندارد. در تابستان ٦٧ همین دادگاهها بیش از سی هزار مجاهد و مبارز زندانی را قتل‌عام کردند. حال همین دادگاهها می‌خواهند بار دیگر به شکایات"اعضای سابق مجاهدین" رسیدگی کنند.

خامنه‌ای، روحانی و رئیسی ٤٢رأس بریده مزدور خائن را به صحنه آورده‌اند تا در این نمایش رسوا به‌عنوان شاکی نقش بازی کنند. البته این مزدوران خائن پشت صحنه هم‌چنان به انجام سایر وظایف محوله هم مشغولند. جاسوسی و خبرچینی، شکنجه جسمی و روحی زندانیان سیاسی، تیر خلاص زدن و بمب‌گذاری و ترور از جمله سایر وظایف این مزدوران است.

شاید خواننده این سطور کنجکاو باشد که این ٤٢نفر که هستند و چه می‌گویند. برای شناخت این مزدوران کافیست که نگاهی به مزدوران رسوا و شناخته شده آخوندها مانند ایرج مصداقی، اسماعیل یغمایی و محمدرضا روحانی بیاندازیم. این ٤٢ مزدور هم کپی مصداقی، یغمایی، روحانی و سایر مزدوران بی‌نام و بدنام آخوندها هستند. زبان مشترک و اتهامات مشابه‌شان علیه مقاومت ایران و مجاهدین حاکی از آبشخور واحد آنهاست.

تنها تفاوت احتمالی بین این مزدوران در "کی، کجا، چقدر" است. اینها ممکن است که در زمانها و مکانهای متفاوتی به خدمت وزارت اطلاعات درآمده باشند، ممکن است جیره و مواجب آنها کمتر و زیادتر باشد، اما فرق دیگری بین اینها نیست. همه اینها در هتل مهاجر بغداد، یا هتل لاله تهران، یا در یک‌ سوراخ دیگر مانند اینها آموزش خیانت و مزدوری دیده‌اند.

چندی پیش رژیم خود اعتراف کرد که زوزه شغال‌های گر هم‌چون مصداقی، یغمایی و روحانی کافی نیست (سایت رهیافته). واقعیت این است که زوزه‌های این ٤٢ شغال هم درد بی‌درمان رژیم پا به گور آخوندی را چاره نخواهد کرد.

رهبر مقاومت ایران، مسعود رجوی در پاسخ به این نمایش روحوضی از خامنه‌ای، روحانی و رئیسی خواست که به یک دادگاه بین‌المللی بیایند.

حکومت قتل‌عام زندانیان سیاسی، حکومت آدم‌ربایی و گروگانگیری، حکومت اعترافات اجباری تلویزیونی، حکومت شلیک موشک به هواپیمای مسافربری، حکومت چماقداران و قداره‌بندها، حکومتی که تاکنون ٦٧ قطعنامه نقض شدید حقوق‌بشر از طرف سازمان ملل را در کارنامه مملو از جنایت خود دارد اما مسلمًا در یک دادگاه بین‌المللی حاضر نخواهد شد، چرا که هر کجا ذره‌ای عدالت وجود داشته باشد آخوندهای خونخوار حاکم و پا منبریهای جنایتکارشان محکوم خواهند بود.

نمایش مسخره آخوندی دادگاه علیه رهبران مقاومت عظیم و خونبار مردم ایران با به خدمت گرفتن ٤٢ شغال گر نشانه بارز استیصال و وارفتگی نظام فاسد و پا به گور ولایت فقیه است.

در سال٦٧ خمینی ملعون حکم کرد که "کسانی که در زندانهای سراسر کشور بر سر موضع نفاق خود پافشاری کرده و می‌کنند، محارب و محکوم به اعدام می‌باشند" خمینی دجال خیال خام کرده بود که با قتل‌عام بیش از سی هزار مجاهد خلق مقاومت مردم ایران علیه رژیم ولایت فقیه را در هم خواهد شکست. مقاومت مردم ایران اما با قدرت و صلابت ادامه یافت و امروز پرچم آزادیخواهی آن سربداران در دست کانونهای شورشی در سراسر ایران در اهتزاز است و قیامهای مردمی و مبارزات کانونهای شورشی از تهران تا سراوان ناقوس مرگ ظالمان و سرنگونی رژیم آخوندی را به صدا درآورده است.

نه قتل‌عام مجاهدین به دستور خمینی و نه کشتار مجاهدین بی‌سلاح در اشرف و لیبرتی به دستور خامنه‌ای نتوانست سازمان مجاهدین خلق ایران را نابود کند و مقاومت مردم ایران را در هم بشکند. ناگفته پیداست که زوزه‌های شغالان گر در میمون تی وی، دریچه زرد، پژواک ایران و سایر کانالهای رسمی و غیررسمی ولایت فقیه هم چاره‌ساز درد بی‌درمان آخوندها نخواهد بود.

خامنه‌ای، روحانی، رئیسی، همه آمران و عاملان کشتار و قتل‌عام و هم‌چنین همه شغال‌های گر بعد از سرنگونی رژیم در یک دادگاه واقعی و عادل محاکمه خواهند شد. تا آن روز ما این شغالان گر را به کانونهای شورشی و خلق عصیان‌زده و خشمگین میهنمان می‌سپاریم.

اسلحـــــه خلــــق ما به سینـــــــــه خائنــــــــان همیشــــــــه غـــــــرنده بـــاد.