گزارش رادیو «بی بی سی4» از اعتصاب غذا وتحصن بستگان وحامیان مجاهدان اشرف درمقابل سفارت آمریکا درلندن

پس از انتشار پیام اسقف اعظم کانتربری به خانواده ها، اقوام و هواداران ساکنان کمپ اشرف، مهمترین رادیوی داخلی انگلستان، رادیو بی بی سی چهار، گزارشی از اعتصاب غذا وتحصن بستگان وحامیان مجاهدان اشرف درمقابل سفارت آمریکا درلندن پخش کرد.

به بخشهایی ازاین گزارش توجه فرمایید:
اعتصاب غذا کننده ها و حامیانشان در مقابل سفارت آمریکا در لندن اردو زده اند تا توجهات را به مسائلی که آنها احساس می کنند جهان عمدتا نادیده گرفته جلب کنند. هرچند که دکتر روآن ویلیامز (اسقف اعظم کانتربری) در این هفته با سه نفر از اعتصابیون ملاقات کرد.... 12 مرد و زن آنها متعهد شده اند که اگر نیروهای ائتلاف در عراق از 3500 مخالف ایرانی مسکن در کمپ اشرف، 60 کیلومتری بغداد در عراق، حفاظت نکنند، تا حد مرگ اعتصاب غذا کنند. این کمپ برای بیش از 20 سال محل استقرار مخالفان ایرانی بوده است، ولی وقایع در ژوئیه نشان می دهد که مقامات عراقی می خواهند آنها را به ایران برگردانند. بارنز گزارش می کند:

[بارنز]: تظاهرات در مقابل سفارت آمریکا در مرکز لندن بی سرو صدا و بزرگ و با وقار است. در واقع بیشتر به یک بیمارستان صحرایی شبیه است تا یک تظاهرات. در آن جا من دوازده نفر معترضان بشدت ضعیف در کنار هم روی تخت خوابهای موقت دراز کشیده اند و یک پرستار به آنها رسیدگی می کند. در میان آنها فاطمه 55ساله، و خلیل 44ساله، هستند که در کمپ قوم و خویش دارند. آنها 53روزست غذا نخورده اند و حاضرند این اعتراض را تا پایان تلخ آن ادامه دهند.
[فاطمه]: خوب در دو روز گذشته درد زیادی در کمرم داشته ام، و یکشنبه گذشته در بیمارستان بودم و در شکمم خونریزی داشتم و خون بالا می آوردم. این بسیار سخت است، ولی اعتقادم محکم تر و قویتر از درد من است.
[خلیل]: من بسیار ضعیف شده ام. ممکنست تا 20 متر یا 30 متر راه بروم، ولی بعد از آن سرگیجه می گیرم و یکنفر باید تمام مدت با من باشد. نمی خواهم بمیرم، من دو بچه خردسال دارم. آنها را بسیار دوست دارم. آنها الان در مدرسه هستند. مرگ را دوست ندارم ، ولی چکار دیگری می توانم بکنم؟
[ بارنز]: آنها به این اعتراض می کنند (پخش صوتی نوار حمله وحشیانه مزدوران عراقی به اشرف(عینا پخش شود). حمله نیروهای امنیتی عراق به ساکنان بی دفاع، درحالیکه نیروهای آمریکایی، که فرمان داشتند دخالت نکنند، این صحنه ها را تماشا کردند ولی قدرت جلوگیری از آن را نداشتند - صحنه ای از تصاویر ویدیویی که پناهندگان در کمپ اشرف در ژوئیه از آن مخفیانه فیلم برداری کردند.

مسعود ضابطی، وکیل مستقر در لندن:
 [مسعود ضابطی]: سلاحهای که حمل می کردند از جمله تبر، داس، آشکارا مسلح به مهمات واقعی، قطعات بزرگ چوب که در آنها میخ گذاشته شده بود، و آنها عملا به داخل آنجا رفتند و این افراد را با چوب و هرچیزی که در دست داشتند زدند، که در نتیجه آن 11نفر کشته شدند، بیش از 400نفر مجروح و مصدوم شدند که وضع 42تن از آنها بسیار وخیم است . 36تن که بشدت مضروب شده بودند به زور از اشرف برده شدند. طبق بیانیه عفو بین الملل آنها درحالت بازداشت در عراق در مورد ضرب و شتم قرار گرفته و شکنجه شده اند. چیزی که واقعا وحشتناک است اینست که یک هزارزن در اشرف بسر می برند که آنها نیز طی این حملات وحشیانه به شدت مورد ضرب و جرح قرار گرفتند. آنها همچنین به حملات جنسی و تجاوز جنسی تهدید شدند.
[بارنز]: 3500نفر در کمپ اعضای مجاهدین خلق ایران، پی ام او آی، هستند، یک گروه سیاسی مخالف ایرانی که تا 2001 که سلاحهایشان را به آمریکاییها تحویل دادند ، متعهد به سرنگونی مسلحانه دولت تهران بودند. این گروه توسط آمریکا ممنوع شد و رسما توسط بریتانیا و اتحادیه اروپا تا سال2007 یک سازمان تروریستی نامگذاری شد. اکنون برچسب تروریستی این گروه لغو شده است و طبق اظهارات لرد کارلایل عضو مجلس لردها از حزب لیبرال دمکرات، یک سازمان سیاسی مشروع را نمایندگی می کند.
[لرد کارلایل]: آنها در واقع یک نوع دولت در تبعید هستند و یک کارزار سیاسی را به هدایت خانم رجوی که در پاریس زندگی می کند اداره می کنند.
[ بارنز]: خوب آنها ممکنست به مبارزه مسلحانه پایبند نباشند ولی تا 2001 بودند. ما اینجا درباره کواکرز (یک گروه مسیحی که طرفدارصلح و مسالمت است-م) صحبت نمی کنیم، می کنیم؟
[لرد کارلایل]: ما درباره یک گروه مصمم صحبت میکنیم که تصمیم گرفته اند که مبارزه مسلحانه راه به جلو برای تغییر رژیم در ایران نیست و بنابراین آنها خود را از یک سازمانی که قبلا کارها را بشکل به اصطلاح تروریستی انجام می داد به یک سازمانی که اکنون کارها را سیاسی انجام می دهد تغییر داد، و من فکر میکنم نباید آنها را بخاطر گذشته شان سرزنش کرد، بلکه باید آنها را بخاطر حالت کنونی شان تقدیر کرد.
[بارنز]: انتقال حفاظت از آمریکا به نیروهای عراقی در اوائل امسال مسئولیت تضمین امنیت و حفاظت 3500 پناهنده را تحت مواد کنوانسیون چهارم ژنو به خود عراقیها واگذار می کند. مسعود ضابطی می گوید صحنه های نوار دی وی دی این حمله و شهادت شاهدین عینی نشان می دهد ک که عراقیها نه تنها این کنوانسیون را نقض می کنند بلکه فعالانه در این خونریزی دست دارند، مسعود ضابطی تنها کسی نیست که از وقوع چیزهای بدتر در آینده وحشت دارد.
[مسعود ضابطی]: رژیم ایران از فشار گذاشتن روی دولت عراق دست برنداشته است، و آنها می خواهند دولت عراق کار را تمام کند، که معنی اش اینست که یا این 3500نفر را بکشد، به ایران اخراج کند که در آنجا شکنجه و کشته خواهند شد، و اساسا کمپ را نابود کند، که دقیقا چیزیست که عراقیها سعی کردند انجام دهند. اینجا جامعه بین المللی مقید و موظف است دخالت کند. بسیار امکان دارد که در آینده حملات بیشتری را ببینیم و اگر حملات دیگری صورت گیرد، یک جنایت علیه بشریت است.
[بارنز]: تظاهرکننده ها دو درخواست اصلی دارند قبل از اینکه حاضر باشند اعتصاب غذای خود را متوقف کنند. اول اینکه 36 گروگان بدون صدمه برگردانده شوند و دوم اینکه آمریکاییها بطور موقت حفاظت اشرف را بدست بگیرند، تا اینکه یک نیروی حفاظت سازمان ملل در آنجا مستقر شود، امنیت و سلامت پناهندگان را تضمین کند. ولی از آنجاییکه تنها ده روز مانده تا ارگانهای داخلی بعضی از اعتصاب غذا کننده ها صدمه دائمی بخورد، فرصت برای یک راه حل نسبتا بی درد بسرعت بپایان می رسد. لرد کارلایل، یکی از حامیان آنها، درخواست می کنند سازش (مصالحه) کنند.
[لرد کارلایل]: من اعتصابیون را تشویق میکنم به اعتصاب غذای خود پایان دهند و فعالانه در مبارزه سیاسی شرکت کنند. اعتصابیون می دانند که اکثر مؤسسات سیاسی و مذهبی از آنها حمایت می کنند، و بنابراین پیشنهاد می کنم که این اعتصاب غذا در حداقل به هدفش کمک کرده است و اکنون باید خاتمه یابد.
[ بارنز]: ولی حتی شخصیت های برجسته مؤسسات مذهبی، مانند اسقف اعظم کانتربری، که این هفته سه نفر از اعتصاب غذا کننده ها را در آکسفورد ملاقات کرد نتوانست هیچ تضمینی از آنها بگیرد که به اعتصاب غذای شان پایان دهند. جان پریچارد، اسقف آکسفورد، که به ترتیب دادن این ملاقات کمک کرد.
[جان پریچارد]: اسقف اعظم توانست به آنها امید و قولهایی بدهد. او می تواند بیانیه ای را بنویسد که می تواند مورد استفاده اعتصابیون قرار گیرد تا که نشان دهد اسقف اعظم با آنها همبستگی می کند. او البته قادرست از ارتباطات خودمان در کلیسای در خاورمیانه استفاده کند و او به آنها دست پیدا می کند او تماسهای دیپلوماتیک خودش را با وزارتخارجه دارد، و بنابراین تمام این موضوعات مورد بحث و گفتگو قرار می گیرد . ما نمی دانیم چه چیزی امکان پذیر خواهد بود، ولی اسقف اعظم آشکارا به آن متعهد می شود.
[ بارنز]: در پاسخ به این سئوال که دولت آمریکا قصد دارد چکار کند، یک سخنگوی سفارت آمریکا به برنامه ساندی گفت، “کمپ اشرف یک موضوع مستقل برای دولت عراق است. آمریکا از طرفین خواسته خویشتنداری کنند و دولت عراق آشکارا گفته است که با ساکنان کمپ اشرف برطبق قانون اساسی عراق، قوانین و تعهدات بین المللی رفتار خواهد شد”، که یعنی اینکه درد و رنج سودابه حیدری دانشجوی 19ساله دانشگاه منچستر ادامه می یابد.
[سودابه حیدری]: خیلی احساس ضعف می کنم، سردردهای بسیار بدی دارم و کلیه هایم مشکلات زیادی دارند و استخوانهایم بشدت درد می کنند.
[ بارنز]: شما این هفته با اسقف اعظم، روآن ویلیامز صحبت کردید. او چی گفت؟
[سودابه]: او خیلی نگران بود. به من گفت: “سعی می کنم برای خواسته های شما کاری کنم، آنوقت شما می توانید به اعتصاب غذایتان خاتمه دهید”. او به من نمی گوید الان آنرا متوقف کن. احساس می کنم اگر بمیرم، شمعی خواهم بود که آنها را وادار کند چشمانشان را باز کنند. این ساده نیست، هیچکس نمی خواهد به خودش صدمه بزند، ولی این تنها راه برای من است.
[ بارنز]: آیا کسی می تواند کاری کند، تا شما را متقاعد کند به اعتصابتان خاتمه دهید؟ غذا بخورید و حالت خوب شود؟
[سودابه]: نمی دانم. غذا نمی خواهم. من می خواهم اشرف امن باشد.

وکمی بعد از مصاحبه بارنز، سودابه حیدری پس از اینکه حالش بشدت وخیم شد به بیمارستان برده شد و باید اضافه کنم که ما به وزارت خارجه رجوع کردیم تا ببینم آیا آنها می خواهند درباره وضعیت مخالفین اظهار نظر کنند ولی آنها حاضر نشدند.