درشرایطی که مذاکرات مرحله نهایی توافقنامه زهر آلود ژنو دچار ناکامی است، جنگ گرگها برسر زهر اتمی و پیامدهای آن برای سرنوشت نظام بحران زده آخوندها به مرحله تازه یی واردشده است. ازیکسو باند خامنه ای از ناکامی مذاکرات ابراز خوشحالی می کند، مرزسرخهای خامنه ای برای هیأت مذاکره کننده را برجسته می سازد حسن روحانی وجواد ظریف را به خاطر تصریح وتاکید بر به نتیجه رسیدن قطعی مذاکرات به باد حمله می گیرد و ازسوی دیگر، باند رفسنجانی – روحانی و بسیاری از ریزشیهای باند ولی فقیه ارتجاع هرروز ابعاد جدیدی از خسارات کلان پروژه اتمی مخفی رژیم برای دستیابی به سلاح اتمی را برملا می کنند و با تلویح وتصریح ولی فقیه ارتجاع و سیاست بی دنده وترمز اتمی را به باد حمله می گیرند و تاکید می کنند که برای نجات رژیم از چاه اتمی چاره یی جز تن دادن به توافقنامه ژنو و سرکشیدن جام زهر اتمی مانند جام زهر جنگ وجود ندارد.
رسانه های حکومتی روز30اردیبهشت، اظهارات یکی از مهره های باند رفسنجانی، روحانی را پیرامون بحران گریبانگیر آخوندها و سوز و گداز از افشاگریهای مجاهدین خلق ایران که طناب دار اتمی را به گردن دیکتاتوری آخوندی انداخت، منتشرکردند ونوشتند:
پس از پایان جنگ، هاشمی، مسأله بازسازی نیروگاه بوشهر را مطرح کرد و نطنز مخفیانه ساخته شد. زیرا اینگونه تلقی میشد که اگر ساخت آن اطلاع داده شود جامعهجهانی با آن مخالفت میکند. از سویی آژانس هم معتقد بود که نظام، بهدلیل استفاده نظامی از نطنز، ساخت آن را اطلاعرسانی نکرده است. ... یکی از دلایل تردید جدی غرب به نظام، همین فعالیت مخفیانه بود.
... در سال 81 نیز سازمان مجاهدین خلق نطنز را لو داد و خاتمی هم در 22 بهمن 81 خبرفعالیت نطنز را رسماً اعلام کرد و در واقع مشکل از همان جا آغاز شد.
از همان دوره بیان شده که انرژی هستهیی از نان شب واجبتر است و غرب قادر نیست مانع دستیابی ما به انرژی هستهیی شود... ولی بیان پیشرفت علمی در نطنز همان قدر خنده آور است که ما بگوییم در «ایران خودرو» مرزهای دانش را در مینوردیم.
فعالیت هستهیی منجر به توسعه اقتصادی کشور نشده است. اما چرا وقتی فناوری هستهیی نتوانسته توسعه را بهدنبال داشته باشد غرب با آن مخالفت میکند. پاسخ این پرسش این است که هر کشوری بتواند اورانیوم را 3 درصد غنی کند میتواند آن را تا 90 درصد که برای تولید سلاح هستهیی نیاز است غنی کند.
غرب میگوید نظام، موشکهای زلزال خود را به حزبالله داده پس چرا فناوری هستهیی را به آنها ندهد. اکنون غرب به ما اعتماد ندارد ولی برای اولین بار حاضر شده به ما اعتماد کند. البته که آنها مثل عقاب بر ما نظارت دارند و ما نیز باید برای اعتماد سازی اجازهی بازرسی و نظارت سرزده را بدهیم...
غرب صحبت از بازده زمانی 15 یا 20ساله دارند و ما دنبال بازده زمانی 5ساله برای رفع تحریمها هستیم. که البته این اختلافها قابل حل است. زیرا نظام به این نتیجه رسیده که باید بهصورت آبرومندانهای از چاه هستهیی نجات یابد...
خبرگزاری حکومتی ایسنا - 30 اردیبهشت 93