توافقنامه ژنو مجموعه یی از امتیازاتی بود که با گشاده دستی به حریف دادیم و وعده های نسیه که به ما داده شد!
نماینده ولی فقیه ارتجاع در کیهان آخوندی با ابراز خوشحالی از بی نتیجه ماندن مذاکرات وین 4 بین رژیم آخوندی و گروه 5+1 نوشت: معلوم شد مذاکرات سه‌روزه نظام و 1+5 در وین، خوشبختانه بی‌نتیجه مانده است. شاید تصور شود استفاده از قید «خوشبختانه» برای اعلام شکست و بی‌نتیجه ماندن مذاکرات هسته‌ای وین4، نامتعارف و «بدبینانه» است ولی این واقعیت قابل تردید نیست که مذاکرات هسته‌ای به‌دلایلی که پیش از این بارها گفته و نوشته‌ایم، هرگز به نتیجه مطلوب نمی‌رسد، اگرچه این مذاکرات دستاوردهای غیرهسته‌ای دیگری دارد که ادامه آن را توجیه می‌کند.
اکثر مسئولان کشور، با خوشبینی به مذاکرات می‌نگریستند تا آنجا که کلید حل بسیاری از مشکلات را در آن می‌دیدند. طیف یادشده با این توهم که آمریکا و متحدانش نسبت به فعالیت هسته‌ای نظام تردید دارند برای جلب اعتماد حریف دست به تلاش گسترده‌ای زدند که در برخی از موارد با «وادادگی» نیز همراه بود.
آمریکا و متحدانش به فعالیت هسته‌ای نظام و چالش پدید آمده در این میان، با عنوان یک «گروگان» می‌نگریستند و این چالش را اهرم مناسبی برای مقابله با موجودیت نظام تلقی کرده و می‌کنند.
مذاکرات در تمامی مراحل و موارد آن از اجلاس اکتبر 2003 تهران ــ 29 مهرماه 1382 ــ گرفته تا نشست اخیر وین4 نمی‌توانست و نمی‌تواند به نتیجه برسد، چرا که نتیجه مطلوب آمریکا و متحدانش نه‌فقط توقف فعالیت هسته‌ای نظام، بلکه تضعیف موقعیت نظام با دو هدف پلکانی تعریف شده بود. ابتدا، «تغییر رفتار» و سپس «تغییر ساختار» نظام.
توافقنامه ژنو، به‌خلاف ادعای اولیه تیم مذاکره کننده هسته‌ای و اظهارات جناب روحانی که آن را تسلیم قدرت‌های بزرگ جهانی در مقابل نظام! معرفی کرده بودند، مجموعه‌ای از امتیازاتی بود که متأسفانه با گشاده‌دستی آمیخته به وادادگی به حریف داده بودیم و وعده‌های نسیه‌ای که با هزار شرط و شروط و اما و اگر فقط قول آن را داده بودند.
حریف اما، با این توهم که مطابق توافقنامه ژنو، از یک‌سو، چالش را حداقل تا 25 سال دیگرــ و به‌نوشته نیویورک تایمز، دست‌کم تا 50 سال دیگر ــ کش خواهد داد
به‌یقین تیم محترم هسته‌ای کشورمان باید از این که با تدبیر یادشده، حریف را ناکام گذاشته است، خشنود باشد....
